M-nest Ròsa Ke-sera d.d. 02.03.2015
Week 4
Zó begin je de week met heerlijke steeds actiever wordende wondertjes en zo verandert alles. Want de wondertjes die de 1ste wormkuur zo goed doorstonden kregen ineens heftige diarree, zómaar, zonder voortekenen. Ach wat zijn ze dan zielig. Maar ik ook want zodra er weer eentje begon te knetteren ging mama Ròsa Ke-sera er vandoor met de snelheid van een Formule I race-auto. Het schoonmaken aan mij over latend. Ja-ja, de dame heeft nog steeds personeel. Gelukkig hadden we na 36 uur alles weer onder controle.
Ze worden steeds sterker en groter en in het weekend hebben we de zij-plankjes maar uit de werpkist gehaald > echt niet meer nodig en al snel 25 cm meer bewegingsruimte. Inmiddels proberen ze al aan hun oortjes te krabben, beginnen ze in elkaars bekjes te happen en staartjes te pakken en ze kunnen je zó áánkijken aandoenlijk gewoon. Lopen kunnen ze als de beste > in hoog tempo ook wanneer het zo uitkomt.
Ook hebben we begin van de week voor de werpkist kranten gelegd en ja hoor: direct werd er op de kranten geplast. Knapperds zijn het ook nog eens. Oh, zou ik toch bijna vergeten te vertellen: ze hebben allemaal tandjes > scherpe tandjes ook nog.
Heb ik dat al verteld dat ik van die gekke honden heb? Overal in huis en op de veranda staan bakken met water voor ze. Drinken ze daar uit? Nee natuurlijk niet. Zij willen net als Ròsa Ke-sera alleen drinken uit dat ene kleine schaaltje waar zij uit drinkt. Dat betekent dus: vullen, vullen, vullen en nog eens vullen.
De wondertjes worden intussen bijgevoerd en het zouden Argentijnen kunnen zijn want ze weten een goede steak te waarderen > zodra ik met het bordje met gemalen biefstuk aankom gaan de mondjes open: qua geluid en om te happen. Lieverds zijn het. Mama Ròsa Ke-sera moet nu al vanaf de 2de week van haar zwangerschap gevoerd worden want ze weigert zelf te eten. Niet het leukste klusje en je maakt je toch zorgen of ze wel genoeg krijgt. Maar opeens donderdagavond verraste ze me. Ik was in de keuken het eten voor de andere honden aan het klaarmaken en daar kwam ze aan. Dus snel ook een bak voor haar klaargemaakt – gewoon hetzelfde als de andere honden – en de dame at 2 porties. Wat fijn dat ze weer gewoon begint mee te draaien.
Ach, en zo af en toe neemt iemand wat lekkers mee of een kleinigheidje. Halfzus I Besos di Ròsa vind dat zij daar ook wel wat van mag hebben.
En de anderen kunnen soms niet wachten tot ik de zak met lekkers open maak. Ja en dan hebben we ook weer een nieuw avontuur in petto voor de wondertjes.
Daarover volgende keer meer.
