- reutje 1: 2018 » 3390 gram
- teefje 1: 1930 » 3140 gram
- reutje 2: 2048 » 3420 gram
- reutje 3: 2048 » 3280 gram
- reutje 4: 2105 » 3380 gram
- teefje 2: 1756 » 2910 gram
- reutje 5: 1826 » 3030 gram
- teefje 3: 1939 » 3390 gram
- teefje 4: 1853 » 3040 gram
- teefje 5: 1943 » 3130 gram
Wanneer ik ‘s morgens tegen 6 uur even mijn hoofd om het hoekje van de deur steek voordat ik met de andere honden ga wandelen, is alles nog fris en schoon. Wanneer ik dan een uurtje later terugkom wát een bende. Dat er zoveel p..p en p..s uit zulke kleine hondenlijfjes kan komen. Nadat het gisteren superdruk was moesten we vandaag op tijd klaar zijn want de chipper komt. Is allemaal heel goed gegaan en ze hebben geen kik gegeven. Nu zijn alle namen officieël aan de hondjes gelinkt. Valt niet meer aan te tornen. Vandaag het hele stel weer een poosje buiten gehad: was zulk lekker weer en voor het eerst mee in de auto.
Dinsdag 23.03
Ja, nu wordt de wereld groter: we gaan vandaag wandelen. Dat doen we 5 om 5, want ik kan veel maar 10 tegelijk is ook mij te veel van het goede. Vanmiddag heb ik op de veranda 4 van de 5 honden gekamd (kwam er gisteren niet van) en de wondertjes waren ook lekker buiten. Dat “lekker” duurde maar even > ze hadden blijkbaar al teveel “buiten” gehad en zetten het toch op een brullen en een krijsen. Vréselijk. Heb ze naar binnen gebracht en ze vielen direct om en in slaap. Later die middag ben ik voor het eerst met ze wezen wandelen: telkens met 5 tegelijk.
Woensdag 24.03
Vandaag tussen alle drukte door – puppenbezoek, wandelen met de groten én met de wondertjes + de eerste keer autorijden, voeden, p..p en p..s ruimen etc etc – druk geweest met het zover mogelijk klaarmaken van de puppentassen en puppenboeken: moeten ook af. Ke-sera de Cocó’s Hijo is klaar met zogen: we hebben heel rustig afgebouwd en vandaag is ze er echt klaar mee > mooi zo, werd ook tijd.
Donderdag 25.03
Vandaag zijn we weer wezen autorijden en naar het tuincentrum geweest > allemaal in de winkelwagen: de wondertjes in de bovenste bak en Ke-sera de Cocó’s Hijo in de onderste. Allemaal nieuwe geluidjes en geurtjes, lekker racen en door iedereen aangeraakt en bewonderd worden. Eenmaal thuis waren ze gelijk naar dromenland vertrokken.
Vrijdag 26.03
Ze zijn weer aan de wandel geweest en hebben ook heel even een stukje markt mogen beleven. Ze vinden het allemaal prima en willen best door iedereen worden aangehaald hoor. Vanavond is onze laatste avond allemaal samen want morgen gaan de eerste 2 reutjes met hun nieuwe baasjes en vrouwtjes mee naar hun nieuwe thuis. Dus heb ik voor Ke-sera de Cocó’s Hijo een T-shirt zo bewerkt dat haar achterbeentjes er ook in vast zitten en ze helemaal kan worden ingepakt zodat de wondertjes nergens meer bij kunnen want wij zitten vanavond met ons tweetjes lekker bij de wondertjes.
De eerste dagen van vertrek
Zaterdag 27.03
Nadat ik er gisteren voor had gezorgd dat alles zo veel mogelijk gedaan was, zodat ik vanochtend vroeg alleen voor de grote honden en de wondertjes hoefde te zorgen en ik zodoende alle tijd had om met het eerst vertrekkende hondje te knuffen etc gooide Gala roet in het eten. Mevrouw besloot weer eens weg te lopen. Na op mijn pantoffels het halve dorp en de weilanden te hebben doorgerend heb ik het opgegeven: Amivedi gebeld en haar ook als vermist opgegeven bij de NDG. Na dik 2 uur belden de buren “of ik Gala soms kwijt was” > ze liep weer in de straat. Wat een monster.
Maar goed, vandaag afscheid genomen van 2 reutjes: moeilijk hoor. Ondanks dat je ziet hoe blij hun nieuwe baasjes/vrouwtjes met ze zijn. Gelukkig belden beide baasjes al snel op om de goede thuiskomst te melden en dat de heren zich keurig hadden gedragen in de auto en nu lekker aan het rondsnuffelen waren.
Zondag 28.03
De nachten zijn momenteel al zo kort en nu… was ie ook nog eens een uur korter. De wondertjes houden vol met ‘s nachts droog en schoon blijven: toch héérlijk voor hun nieuwe baasjes/vrouwtje. Vandaag gaan er weer 2 reutjes weg, het is goed – ze zijn er aan toe. Maar: er zullen beslist wel weer tranen vloeien: kan er niets aan doen.
Het is gelijk een stuk rustiger. Maar de 2 grootste druktemakers zijn er nog
De eerste dagen van vertrek
- reutje 1: 27.03 » 3870 gram
- teefje 1: 29.03 » 3800 gram
- reutje 2: 28.03 » 3920 gram
- reutje 3: 28.03 » 3970 gram
- reutje 4: 29.03 » 4050 gram
- teefje 2: 29.03 » 3550 gram
- reutje 5: 27.03 » 3470 gram
- teefje 3: 29.03 » 3995 gram
- teefje 4: 29.03 » 3710 gram
- teefje 5: 29.03 » 3650 gram
Nb: er zitten dus hier en daar 2 dagen tussen, wat een flink verschil maakt op deze leeftijd.
Maandag 29.03
Toch wel vreemd binnenkomen in de kamer waar nog maar 6 wondertjes liggen. Je merkt ook echt aan ze dat er iets veranderd is. En het gaat maar door: vandaag gaan er weer 2 naar hun nieuwe thuis. Nieuwe baasjes en vrouwtjes blij, wij tikkeltje minder. Daarna gaan we vanmiddag nog een kamles geven aan een toekomstig vrouwtje.
Dinsdag 30.03
Het wordt nu toch wel heel erg leeg in de puppyren hoor. Ook al is dinsdag “kleinzoondag”, toch gaan er ook vandaag 2 wondertjes met hun nieuwe baasjes mee.
Om het me makkelijker te maken op deze drukke dag is Gala wéér weggelopen. Is om gek van te worden. Haar later tijdens het wandelen in het dorp teruggevonden. Vanavond even met Ke-sera de Cocó’s Hijo naar de dierenarts geweest want ze zit niet lekker in haar velletje > heeft vréselijk jeuk en het haar valt met bossen tegelijk uit. Het is nu toch echt de bedoeling dat ze weer vooruit gaat en weer ons oude poppetje wordt.
Woensdag 31.03
D-day. Het laatste vertrek is aangebroken. De laatste en de eerste zijn écht het moeilijkst.
Daarna zijn we dan weer “onder ons”.
Zo. En nu moet er eerst maar weer eens flink en ouderwets gepoetst worden, want daar is de afgelopen 2 maanden dus niet echt veel aan gedaan. Ik wil ook hier iedereen bedanken die tijd en aandacht voor onze wondertjes heeft vrijgemaakt. De nieuwe baasjes en vrouwtjes van de wondertjes hebben al die weken mijn nukken en grillen verdragen en zich gevoegd.
Iedere keer weer dacht ook eigenlijk iedereen er aan dat er hier ook nog 5 “familieleden” van de wondertjes rondliepen: zij werden súper verwend. Ook bij de overdracht van de wondertjes was dat weer het geval en ook ik ben heel erg in de watten gelegd. Terwijl ik maar één ding van hen verlangde: dat ze héél veel van onze wondertjes zullen houden.
