Slotweken na week 8
samen met de ‘achterblijvers’ even gas terug genomen en ‘het er van genomen’…even maar.
Want ja,voor en met de ‘achterblijvers’ moesten we wel doorgaan.
De 3 musketiers noemen we ze nu.
Hopelijk zit ze ook snel weer goed in vacht.
Daar bovenop ook nog eens het mooiste weer van de wereld, dus : heerlijk buiten leven!
Zelfs op de iets mindere dagen konden ze grotendeels buiten zijn – lekker vrij en gezond.
Hoe mooi dan ook de extra tijd met hen ook was….. …. ik blijf het jammer en volstrekt onnodig
vinden dat zo’n vreemde wetgeving het afdwingt. Je ontneemt de nieuwe families ook veel.
Geen gepiep, gehuil, gehijg of gejammer, nee : de meesten gingen al vlug lekker slapen.
Van deze al wel bij hun nieuwe families wonende V-wondertjes, hebben we gelukkig snel berichtjes
en foto’s gekregen. De wondertjes gedragen zich vrij en blij, nieuwsgierig naar al dat andere en de
nieuwe baasjes en vrouwtjes zeggen heel erg blij met hun nieuwe familielid te zijn.
Dat stelt gerust en maakt me blij.
Intussen houden de ‘3 musketiers’ ons volop bezig, worden steeds levendiger, drukker en…..brutaler!
Maar wat hádden we grotendeels we geluk met het weer! De hele dag konden ze lekker buiten zijn
en ravotten dat het een lieve lust was. De tunnel was goed om er op, er in en er onder te liggen,
maar er achter elkaar aan doorheen rennen was toch wel top. Ook water was leuk speelgoed.
Eten daden ze als wolven en slapen : ‘s nachts 1 x wat doen en verder gaven ze geen kik
De eerste week zonder de anderen kregen ze gelijk met van alles en nog wat te maken.
Heel veel – plotselinge – regen > dus kleddernat.
Heel veel onweer > geven ze geen fluit om.
En alsof dat niet genoeg was : heel veel vuurwerk!! Want allerlei voetbalteams werden kampioen.
En de musketiers > niet zeuren, wij willen slapen!
kennelhoest ). Ook deze dierenarts verklaarde ze kerngezond en stik-ondeugend. De prikjes
accepteerden ze zonder een kik, de neus vaccinatie kennelhoest vonden ze allemaal maar niks!
Hun 3de en laatste vaccinatie ( incl. Rabies ) kregen ze op maandag 2024.06.10.
Ook dit keer probleemloos en ook deze dierenarts was vol lof over hun gezondheid,
nieuwsgierigheid en vrije onbevangenheid.
De assistente werd nog even flink aan het werk gezet want allemaal moesten ze een plas doen……
De Rabiës vaccinatie deed echter wel zeer en daar moesten ze allemaal bij huilen……
Toen duurde het niet lang meer en konden we zeggen…..EMPTY HOUSE!!
Was ook meer dan tijd, mama Hniña en tante Djaya waren er klaar mee.
Alleen overgrootmoeder Ròsa en oma Besos wilden nog met ze spelen > en voor hen hadden ze
groot respect! Eenmaal weg echter……waren de twee bejaarde dames echter uitgeput en zochten een
comfortabele plek voor een welverdiend dutje.
Wij hebben nu een poosje rust…………en kunnen weer even doen waar we zin in hebben
