A-nest Gala d.d. 14.06.2009
Week 7
Maandag 27 juli
teefje 1: 470 > 750 > 1095 > 1355 > 1695 > 2410 >> 2925 gram
teefje 2: 480 > 860 > 1170 > 1380 > 1780 > 2520 >> 3160 gram
teefje 3: 455 > 720 > 1015 > 1260 > 1620 > 2330 >> 2925 gram
reutje 1: 480 > 840 > 1205 > 1450 > 1805 > 2660 >> 3200 gram
teefje 4: 425 > 740 > 1055 > 1360 > 1720 > 2430 >> 3000 gram
reutje 2: 530 > 930 > 1330 > 1695 > 2120 > 2850 >> 3480 gram
reutje 3: 480 > 775 > 1070 > 1360 > 1735 > 2360 >> 2990 gram
Het was een verrukkelijke dag vandaag: allereerst kwam de kleindochter/dochter/zus van resp. Cocó, Hijo en Ke-sera de Cocó’s Hijo > Kismet de Cocó’s Hijo helemaal uit Duitsland op bezoek en dat was reuze gezellig. Ze waren de 18de jarig geweest (werden ze al weer 3) en toen kon ze er niet bij zijn. Daarna mochten de wondertjes weer lekker naar buiten maar waren zó moe van al dat bezoek dat ze daar bijna alleen maar hebben liggen slapen.
En toen werd het een dolle boel want ze mochten zich helemaal te buiten gaan op de hele benedenverdieping. Nou, dat heeft ’t vrouwtje geweten.
En toen kwam de dierenarts. Nou leuk hoor: gaat ie eerst lekker met je zitten kroelen waardoor je je helemaal op je gemak en lekker voelt en dan opeens “wammes” heb je een prik te pakken. Bovendien zit ie zo maar overal aan. Ook aan je “je-weet-wel”delen. Gelukkig heeft hij ons allemaal “gezonde pup” verklaart.
Dinsdag 28 juli
Vandaag alweer zo’n bijzondere dag: nestkeuring door de rasvereniging. Heb de wondertjes vanochtend dus even ernstig toegesproken en verzocht zich van hun allerbeste kant en wezen te laten zien > natuurlijk beloofden ze dat grif maar ik moet het nog zien.
Had ik me zó voorgenomen er foto’s van te nemen ben ik ’t na de eerste reu toch helemaal vergeten. Mevrouw van Veen vertelde ook zo uitgebreid en interessant haar bevindingen en legde me heel veel uit dus vergeten. Ik had niet verwacht dat ik al zóveel van het ras begreep als het geval is, was blij verrast. Míjn indruk van de indruk die mevrouw van Veen van het nest had is dat ze er best mogen zijn. Natuurlijk zijn de wondertjes niet perfect maar er is er niet één die werd afgekeurd of slecht beoordeeld. We hebben de sessie – waar natuurlijk ook Odette Ligtenstein bij was – afgesloten met een gezellige lunch en toen de dames weg waren heb ik de wondertjes uitgebreid geknuffeld en beloond voor hun goede gedrag. Natuurlijk ben ik daarbij Cocó, Hijo, Ke-sera de Cocó’s Hijo en Gala niet vergeten > wij zijn lekker naar het bos gegaan.
Sinds midden vorige week gaan de hondjes ’s avonds lekker los in de kamer en dat vínden ze leuk. Het dartelt en dolt alle kanten op en duikt bij Cocó in de mand. hondjes los in de kamer Woensdag 29 juli Ja, en toen werd het woensdag en om maar in hetzelfde patroon verder te gaan: de chipper van de Raad van Beheer komt. Juist, jullie begrijpen het al: ook hier geen foto’s > gaat ook een beetje moeilijk wanneer je zelf je hondjes vast moet houden tijdens het chippen. En ze heeft ze pijn gedaan. Op één na hebben ze allemaal een luide schreeuw laten horen > wat een beul hè. Ik heb de wondertjes beloofd dat wanneer die mevrouw een nestje zou hebben ik wel even zou gaan chippen en wraak nemen. Maar ze waren het leed gauw vergeten.
‘s Avonds kwam één van de toekomstige eigenaren en die kon ik als eerste “hun” pup in handen geven > en het was degene die ze gehoopt hadden, leuk hè. Buiten vinden er echte oorlogen plaats, bijvoorbeeld het proberen met z’n drieën te vierendelen van een beertje vierendelen van een beertje Ook is er niet veel of duur speelgoed nodig om ze lekker bezig te laten zijn: een fles met steentjes is gewoon geweldig.
Donderdag 30 juli
Oh, écht. Ze zijn zó leuk. Ik noem enkelen al een poosje bij de namen die ze thuis gaan krijgen – althans de namen die mij al bekend zijn – en ze reageren daar al goed op. Wanneer ik ze kwark of kalfsleverworst voer komen ze echt hun hapje halen wanneer ik hun naam noem, de anderen noem ik nog bij hun koosnaampjes. Ze hebben vandaag ook een stukje kaas gehad en dat was smullen. Ook hebben ze kleine strookjes gedroogd rundvlees gekregen om op te knagen en dat is hélemáál mmm. Toen het op was, was reutje 2 zó moe dat hij met zijn hoofdje op/half in de waterbak in slaap viel.
Vrijdag 31 juli
Vandaag weer twee van de toekomstige eigenaren die voor het eerst officiëel “hun” hondje in de armen krijgen. Zó leuk: de grootste reu noem ik vaak liefkozend Beer of Beertje en laten ze hem thuis nou Beer(tje) gaan noemen. Met allebei kamsessies gedaan en ze moesten toch wel toegeven dat ’t weliswaar niet moeilijk is maar ook niet iets wat je “zomaar” goed doet. Het grote viertal blijft het allemaal maar geduldig ondergaan > over toppers gesproken.
Zaterdag 1 augustus
De wondertjes vinden het steeds leuker buiten. Om de beurt of met zijn tweeën gaan ze vrij in de tuin (alle 7 tegelijk is te gevaarlijk i.v.m. de vijver) en verder zitten ze in een grote ren. Cocó en Ke-sera de Cocó’s Hijo houden ze daar regelmatig gezelschap en wanneer ze vrij zijn is zij degene die ze corrigeert. Gala blijft gewoon lekker liggen waar ze ligt en vind het allemaal wel best; toch handig wat personeel. Weer een a.s. eigenaar vandaag die “haar” pupje in de armen kreeg en daar lekker mee heeft zitten spelen en knuffelen. Kammen (van Cocó dit keer) ging al weer een stuk beter. Tot nu toe heeft blijkbaar iedereen het hondje toegewezen gekregen waarop ze hadden gehoopt en/of wat ze hadden gedacht, ben ik heel blij mee.
Vandaag kwamen ook René en Minke de wondertjes bekijken en ze kwamen samen met Lluna en Irka > wat een lekkertje is dat ook zeg. We hebben eerst een klein stukje gewandeld om problemen binnen te voorkomen. Irka is zelfs nog even bij de pups in de ren geweest, ze schelen een week of 5, 6 maar wát een verschil. Ik heb een hele grote pol met siergras aan de rand van één van de terrassen en daar heeft Irka lekker in liggen rollen. Zouden er óóit nog rustige dagen komen.
Zondag 2 augustus
Vandaag is een dag alleen voor/van ons: rust in de tent. Alsof ze aanvoelen dat het vrouwtje dat even nodig heeft hebben ze een super rustige dag, Vandaag gaan we bovendien over op 4 voedingen per dag en geen (een beetje) geweekte brokjes meer. Nou, vonden ze wel vreemd hoor, maar het ging er evengoed in als koek.
