A-nest Gala d.d. 14.06.2009
Week 8
Maandag 3 augustus
teefje 1: 470 > 750 > 1095 > 1355 > 1695 > 2410 > 2925 > 3800 gram
teefje 2: 480 > 860 > 1170 > 1380 > 1780 > 2520 > 3160 > 4200 gram
teefje 3: 455 > 720 > 1015 > 1260 > 1620 > 2330 > 2925 > 3800 gram
reutje 1: 480 > 840 > 1205 > 1450 > 1805 > 2660 > 3200 > 4200 gram
teefje 4: 425 > 740 > 1055 > 1360 > 1720 > 2430 > 3000 >3800 gram
reutje 2: 530 > 930 > 1330 > 1695 > 2120 > 2850 > 3480 > 4300 gram
reutje 3: 480 > 775 > 1070 > 1360 > 1735 > 2360 > 2990 > 3900 gram
Er zijn van die dagen die mogen duren, die je over zou willen doen: dit was er zo één. Lekker weer, zodat ik de voortuin een beetje heb bijgewerkt: natúúrlijk samen met het hele 11 tal > de wondertjes vonden het geweldig, helemaal toen de ene na de andere buur even kwam kijken. Bovendien liep er een grote rode “je-weet-wel” kater alsmaar bij het hek te miauwen: zó interessant, die koppies bleven heen en weer gaan. Was allemaal weer erg vermoeiend en we sluiten vandaag weer af met een foto van …
Dit wordt alweer een súperdrukke week want we gaan de wereld uitgebreid verkennen. Betekent dat alle uren van de dag overvol zijn en dat de Schapendoezen en moeders er een beetje bij zullen inschieten > halen we over ca. 1½ week wel in. Eén van die dingen is dat ik nu dagelijks 1 x met het hele7-tal en 2 x met iedere pup apart ga wandelen, niet ver of lang maar om te wennen.
Vanmiddag heeft Cocó in haar hoedanigheid van “jefe de la casa “ voor mij een voorselectie gemaakt van… u hoort het nog.
Dinsdag 4 augustus
Zo’n heerlijke dag als gisteren al was, zo verrukkelijk begon deze. Waarom. Nou, ik kwam in de kamer en de ren was schoon op een plasje na. Hadden ze de hele nacht de boel opgehouden. Zijn ze niet gewéldig. Niet dat dat lang duurde hoor, zodra ze me zagen kwam het blijkbaar op gang en binnen de kortste keren lagen er legio plasjes en poepjes. Later op de dag zijn we weer gaan autorijden en hebben een heel klein stukje (aangelijnd hoor, want ik wil ze nog niet kwijt) in het bos gelopen.
Woensdag 5 augustus
Ja hoor: het is écht waar > ze zijn nachtzindelijk. Dus dat betekent dat de nieuwe baasjes geen nachtelijke tochten naar buiten door weer en wind etc. etc. hoeven te ondernemen. Wat een bofferds. Tijdens onze wandelingetjes doen ze ook al af en toe een plasje en/of poepje en dan worden ze natuurlijk de hemel in geprezen. Vandaag met alle 7 en Ke-sera de Cocó’s Hijo aan de wandel geweest: jeetje dan draaien ze werkelijk alle kanten op hoor en 2 wilden eigenlijk niet > alleen met haar.
Ze zijn al helemaal gewend aan passerende wandelaars en fietsers en ook voor brommers draaien ze hun hoofd niet meer om, een passerende auto gaan ze na zitten kijken. De hele buurt ligt dubbel om wat ik gaandeweg allemaal uitkraam en voor gekke geluidjes loop te maken. Ook zijn we nog even naar een speeltuin met een heleboel kindertjes geweest en naar de winkelstraat / het winkelpleintje in het dorp waar we ook even hebben rondgedarteld: want lopen kon je het niet noemen zo met zijn allen, maar weer heel veel mensen gezien en nieuwe geluiden gehoord: er was een héél grote vrachtwagen met zo’n klep die omhoog en omlaag ging > zó interessabnt we hebben gezellig zitten kijken.
Donderdag 6 augustus
En vandaag mochten ze dan eindelijk mee naar het tuincentrum, het had geen zin Gala mee te nemen ter geruststelling want zij doet niets met ze; in plaats daarvan weer Ke-sera de Cocó’s Hijo meegenomen want zij is degene die met ze speelt en ze corrigeert. Als een trotse (pleeg)moeder zat zij voorin onderin de kar en haar (pleeg)kroost torende in de bovenbak boven haar uit > wat een plaatje(s).
Expres redelijk op tijd gegaan i.v.m. de warmte. Normaliter loop ik daar zo’n 2½ uur mal te doen en gekke geluidjes etc. te maken maar daar was het vandaag toch echt te warm voor. We hebben het maar 1 uur volgehouden. In die tijd werden ze door heel veel mensen bejubeld, aangehaald en gekroeld wat ze heel leuk vonden. Eenmaal thuis na een weliswaar korte maar warme autorit waren ze helemaal af.
Vrijdag 7 augustus
Vrouwtje heeft ’t vandaag een beetje druk want ze moet nog veel voorbereiden voor de uittocht van volgende week. Ze zegt dat ze “puppenboeken en een puppentas” klaar moet maken en dat we dus lief moeten zijn. Wel zijn we nog even wezen autorijden en hebben boodschappen gedaan. Ook moesten we om de beurt mee op de fiets, moesten we in een mandje zitten. En er komt een heel belangrijke mevrouw heeft ze gezegd.
Op papier is vandaag het eerste reutje overgedragen aan zijn nieuwe baasje, hij blijft echter nog t/m 22 augustus bij ons logeren. Was toch wel een bijzonder moment.
Zaterdag 8 augustus
Héérlijk koeler weer… Dit wordt onze laatste voltallige dag. Dus alles wat we doen is voor het laatst met zijn allen > jakkes. Ik hou ze gewoon allemaal. Maar nee, dat is zielig voor mij en de hondjes. Dus flink zijn en extra genieten van vandaag.
Het is alsof de groten het aanvoelen, want wanneer ik anders met de pups of eén ervan ga wandelen reageren ze niet en vandaag staan ze allemaal bij de voordeur op ons te wachten en wordt de hele pup afgesnuffeld. ’s Avonds de schrik van mijn leven. Ben ik in de badkamer, puppen nog buiten, een hevig kabaal en Cocó rent trap op tap af > daar moet iets aan de hand > loopt ‘t 2de reutje vrij in de tuin buiten de puppyren. Hoe is het mogelijk. Hij had wel in de vijver kunnen vallen.
De dagen van vertrek, de wondertjes vliegen uit
Zondag 9 augustus
Het is ongelooflijk maar ze zijn allemaal poepzindelijk. Geven het duidelijk aan wanneer ze “moeten”, dus als de mensen opletten. En dan is het zover. De laatste uren met het complete 7-tal. Zal de beide vertrekkende reutjes vanochtend maar extra verwennen. Ben vlak voor de eersten kwamen nog lekker even met hem gaan lopen en hij deed wat hij moest doen. De knapperd. Hem samen met de andere reu lekker laten spelen in de kamer zodat zijn nieuwe baasje/vrouwtje daar zo met hem aan de gang konden. En dan wikkel je de formaliteiten af en geef je ze een ordner met allerlei papieren en de puppy-tas en oopeens is nr. 1 weg.
Daarna heb ik voor het eerst 6 pups eten gegeven: raar hoor zo’n leeg bakje ertussen. Even later kwamen de volgende en zij troffen hun reutje aan in de kamer samen met het kleinste teefje: en die waren me toch aan het dollen met Ke-sera de Coçó’s Hijo. Dan zijn er twee heel gelukkige nieuwe baasjes/vrouwtjes met hun hondje naar huis gegaan en ben ik opeens een goede afnemer geworden van Kleenex-tissues. Beide baasjes/vrouwtjes hebben me verwend met een lief gebaar en de hondjes met wat lekkers. En de honden, groot en klein. Gedragen zich alsof het niet anders is als 4 uur daarvoor. Snap je dat nou. Nog 1 (nu logeer)reu en 4 teefjes “over”.
Maandag 10 augustus
Vanochtend uitgebreid met het overblijvende 5-tal gewandeld en gespeeld: ze zullen zich mij herinneren. Vandaag gaan teefje 1 en teefje 2 naar hun nieuwe baasjes/vrouwtjes, ze krijgen het prima en er wordt verlangend naar ze uitgekeken, dat weet ik, maar toch. het zijn van die lekkere dingen. Ik zal ze missen. ’s Middags beetje aangerommeld in de tuin en reutje 1 stond opeens naast mijn Hijo uit de vijver te drinken. Mannen onder elkaar hè. ’s Avonds even gebeld met de reutjeseigenaren van gisteren.
Dinsdag 11 augustus
Ja, en dan vliegt de laatste uit. Vanmiddag werd het laatste teefje opgehaald. Vanaf nu gaan de beide anderen volgen schema “uit”. Geen ongelukjes meer. Met de ophalers van gisteren gebeld en het gaat uitstekend met beide dames. Foei. Ze horen me te missen. Allemaal. Nee, ben blij dat ze het allemaal zo goed doen. Heb inmiddels ook de eerste verhaaltjes en foto’s ontvangen > leuk. ’s Avonds gebeld met de teefjeseigenaren van gisteren en het gaat ook daar goed. Iedereen is blijkbaar dolgelukkig met hun nieuwe huisgenoot.
En hier. Nou, ’t is dat ik weet dat er tot voor kort een hele bak puppen waren maar aan de honden is niet te merken dat ze weg zijn, ze gedragen zich alsof het nooit anders is geweest als “nu met zijn zessen”. Zelfs Hijo bromt niet meer tegen de pups: ze horen er blijkbaar gewoon bij. Heb ze ’s avonds allemaal samen in de keuken tegelijk eten gegeven: ook normaal blijkbaar.
‘s Nachts alle 6 samen beneden gelaten en ook nu geen vuiltje aan de lucht. De familie heeft zich geschikt.
Woensdag 12 augustus
Zo. Gedaan is gedaan. Vandaag ruim ik alles op: dus ook geen bench meer in huis of zo, maar allemaal gewoon lekker vrij. Mandjes genoeg om in te slapen en véél leuker, gewoon “meer mij”. En het werkt: ze spelen met Ke-sera de Cocó’s Hijo, halen een knuf bij Hijo en slapen kontje-kontje met oma Cocó: zo wil je het toch. En eten of een lekkertje. Nou, sla ze maar niet over: ze staan gewoon als nr 5 en 6 in de rij. Oh ja > waar is mama Gala willen jullie weten. Nou, die gaat haar eigen gang en wil van al dat gedoe niets weten. Voegt zich alleen bij de rest wanneer er iets te halen valt of zo. Ik wil iedereen bedanken voor de gewéldig leuke – en soms onverwachte – reacties die ik in mijn gastenboek en/of via de mail heb gekregen.
Onze wondertjes gaan door het leven met de hiernavolgende namen geboortevolgorde thuis stamboom:
teefje 1 Zenzi “Gala’s Amiga Van Hoefflaecken’s Cocó”
teefje 2 Chica “Gala’s Alegría Van Hoefflaecken’s Cocó“
teefje 3 Rubí “Gala’s Arubí Van Hoefflaecken’s Cocó“
reutje 1 Barca “Gala’s Alvaro Van Hoefflaecken’s Cocó“
reutje 2 Beer “Gala’s Agasco Van Hoefflaecken’s Cocó“
reutje 3 Perro “Gala’s Aradí Van Hoefflaecken’s Cocó“
teefje 4 Izara “Gala’s Athina Van Hoefflaecken’s Cocó“ .
Wij sluiten dit hoofdstuk nu. Ik heb van alles ontzettend genoten, de tijd is helaas voorbij gevlogen. Ik hoop iedereen met onze verhalen en foto’s een plezier te hebben gedaan.
Het wordt een slot met een verrassing voor zowel ons als iedereen want: vanaf de 10.08.’09 bestaat de (honden)familie uit oma Cocó zoon/ papa Archimède Hijo (klein)dochter/pleegmoeder Ke-sera de Cocó’s Hijo pleegdochter/-zus/-tante/mama Gala en Gala’s Arubí Van Hoefflaecken’s Cocó > zeg maar Rubí.
