News 2020

December 2020

Ha fijn : zonnepanelen! Fijn?
Nou, niet echt > die ‘professionals’ hadden voor het trekken van de leidingen ….dwars door de riolering geboord…..en ook nog eens rakelings langs de gasleiding….nou : dan weet je wel! 
Ernstige lekkage, schimmel, vochtschade en heel veel overlast. 
Gelukkig trof ik een inspecteur die haast met noodreparatie maakte zodat we in ieder geval weer de bovenverdieping kunnen gebruiken. Na drogen etc komt dan het definitieve herstelwerk.

december foto 1

Is niet echt iets waar we nu op dit moment op zitten te wachten.
Dit moment???? Ja zeker : op dit moment, dit speciale moment.
Want…ONZE DJAYA DE BESOS HEEFT EEN BUIK VOL BEENTJES!! Zie maar…
Wondertjes in wording……..

echo 1 van een wondertje in wording

Alsof ik voorvoelde dat Nederland op slot zou gaan! Ik heb nl. alles wat we voor de puppen-periode nodig zullen hebben al in huis! Wat een opluchting zeg.

Ook dit jaar had onze leverancier van het droogvoer weer een mooie eindejaarsaanbieding, opnieuw deden een aantal van onze pupfamilies mee. De laatste – het vrouwtje van onze Iduña = Saartje – kwam haar voorraad ophalen en bracht gelijk cadeautjes voor mijn meisjes en mij mee : zó lief!

cadeautjes ter ere van Kerst

Ach : ons zwangere meisje wordt zó dik! Met 6 weken eigenlijk al tonnetje rond…arm meisje.
Ze kon opeens niet meer onder de bank vandaan komen > optillen dus; en de volgende dag kon ze er ook niet meer achter komen > daar snapte ze echt niks van. Ze wil de hele dag op schoot : zo gauw ik even ga zitten komt ze er aan en ….ja hoor : hupsakee op schoot en buik aaien.
De tweede echo op 23 december ( nu bijna 7 weken op weg ) liet nu echte hondjes zien, alles zag er prima uit.
Blijft bijzonder en een wonder dat dat allemaal in een paar weken tijd kan : echte wondertjes dus
Daags erna het leukste Kerstcadeautje denkbaar gekregen > de arts stuurde een mail met filmpje van de echo.

echo 2..

Op dezelfde dag kregen we een telefoontje en een mail m.b.t. nog een succesvolle ‘loversdate’ in de familie
I Besos di Ròsa’s broer : Il Divo di Ròsa ( Oscar ) had kortgeleden een date met Naya.
En vandaag bevestigde een echo : ook hier PUPJES OP KOMST!

Naya

Na de Kerstdagen was het moment aangebroken om alles in gereedheid te brengen voor de komst van de nieuwe Cocódotjes-wondertjes : natuurlijk weer met behulp van alle meisjes….voor het eerst zonder Rubí.
Natuurlijk werd – nadat eerst Djaya dat had gedaan – het direct door de meisjes uitgeprobeerd.

kraamafdeling ingericht en uitgetest
door de hele familie

Wij wensen iedereen een heel gelukkig, maar bovenal een Gezond 2021.
Dat we het leven waar we aan gewend waren en waar we blij mee waren, opnieuw mogen (be)leven.

November 2020

Heerlijk is dat in de herfst >. lekker de tuin in : snoeien, blad ruimen, bollen poten en alles weer opschonen Je hebt er even werk aan, maar dan ziet het er weer strak uit.
En ik heb natuurlijk gewéldige ‘ik-loop-helemaal-niet-in-de-weg’-hulptroepen!
Het is altijd weer intens genieten van de herfst : die geuren en kleuren en dat ritselende geluid van de wind door al het gevallen droge blad.

mooi herfstplaatje

Het lijkt voor het eerst een echte ‘wij-blijven-helemaal-thuis’-maand te worden.
De uitnodiging voor Djaya’s Catalaanse titel-uitreiking in Spanje is nl. ook weer komen te vervallen.
Niet onverwacht natuurlijk, maar wel teleurstellend.

Djaya de Besos moet nog langer even op de uitreiking wachten

Op de 20ste vierden we de verjaardag van het H-nestje van onze bijzondere I Besos di Ròsa.
Haar tweede en – zoals bekend – tevens laatste nestje geweldige Cocódotjes-wondertjes.
Wij hebben haar hierna – hoewel pas net 5 jaar oud – ‘met pensioen’ laten gaan : het vergt gewoon te veel van haar, goede moeder als ze is.

H-nestje I Besos di Ròsa – hier bijna 8 weken

En dus ook de verjaardag van ons eigen kleintje : Hniña de Besos > al weer 2 jaar : zou je soms niet zeggen. Naast knuffels en speeltjes, werd ze in plaats van op taart, getrakteerd op haar lievelingslekkers : kibbeling en pittige borrelballetjes.

Hniña de Besos – 2 jaar

mmmmmmm lekkere lekkertjes

Al vanaf het voorjaar hebben we kennis gemaakt met families die interesse hebben in een Schapendoespup uit ons huis. Natuurlijk is het niet met allemaal wat geworden. Het moet gewoon van beide kanten klikken en men moet zich kunnen vinden in hoe wij het hier doen.
Ook weten wat de verwachtingen aan beide kanten zijn en wat daarvan al dan niet reëel is.
En dat allemaal in de hoop dat ons duveltje Djaya de Besos ons wanneer ze zo ver is gaat verblijden met nieuwe Cocódotjes-wondertjes. Vooralsnog laat ze ons lekker wachten – past helemaal bij haar.
Maar we lijken een aantal leuke families te hebben verzameld – om het zo maar eens te zeggen.
Helaas zullen we niet iedereen gelukkig kunnen maken, maar dat is een ieder duidelijk gezegd : we weten immers niet hoeveel wondertjes zij zal geven en van welk geslacht…..

Wat ook bij haar past is dat al die knappe mannen die we voor haar hebben uitgekozen …….. zoals bij ons te doen gebruikelijk …..in het al dan niet verre buitenland wonen, in diverse buitenlanden zelfs. En de één na de andere van die buitenlanden sloot tengevolge van COVID de binnenlandse grenzen, waardoor zij niet meer bereikbaar waren!
Nieuwe wondertjes….we hadden ze eigenlijk voor dit jaar al afgeschreven.
Maar dan, maar dan, maar dan….wanneer je het niet meer verwacht en wanneer het dus weer een nieuwe saaie maand zonder belevenissen dreigde te worden…verraste iemand ons met een ‘so what’ ……en draaide het op de valreep nog uit in een opwindend moment in deze maand want : ons duveltje Djaya de Besos heeft uiteindelijk toch een date gehad met een zeer onverwachte lover!
Nu afwachten of dat ook de zo gewenste gevolgen heeft!

Djaya’s lover

En Sint : die was er dit jaar al vroeg bij! Sint is altijd weer verrast over wat mijn meisjes lekker vinden, dat is ook : olijven! Kijk eens wat een leuke brief en cadeautjes hij eind november al bracht!

Sinterklaas verrassingen

En dan, wanneer je denkt dat je alle opwinding voor de maand wel hebt gehad – genoeg opwinding na een hele poos niks…. en dan….
Komt er een telefoontje dat ondanks alle perikelen rond ‘tante Corona’ I Besos di Ròsa haar broertje Il Divo di Ròsa = Oscar en zijn ‘liefje’ er aan komen voor een date! Voor beiden was het de eerste keer en ook zij waren leuk met elkaar, na enig gedol, gemopper en gedraai was het klusje snel geklaard. Gewoon zoals wij vinden dat het hoort : helemaal zelf, dus zonder ‘menselijke hulp’.
Mijn meisjes hadden van boven natuurlijk het nodige commentaar vanwege het feit dat ze even er niet bij mochten zijn. Toen het verliefde paar weer was vertrokken met hun respectieve baasjes, hebben ze alles goed afgesnuffeld en nagekeken, zelfs de tuin werd onder handen genomen.

de Cocódotjes-dames controleren de tuin

Er staat nog steeds een puppy-mandje in onze woonkamer, waarin Hniña de Besos haar lievelings speeltjes bewaart. Opeens vind oma Ròsa Ke-sera het nodig weer in dat mandje te passen…..

Ròsa Ke-sera moet en zal er in passen…

En toen…en toen….vierden we voor het eerst sinds Rubí’s overlijden de verjaardag van één van haar nestjes : haar R-wondertjes werden op 2020.11.29 al weer 9 jaar. Wij sturen dan altijd een felicitatie-mail naar ieder van hen + naar de papa van het nestje. Op één na kwam van iedereen een reactie terug, maar er was er één bij….die me aan het huilen bracht! Want…..zij dacht als enige aan mama Rubí en wat deze dag met mij zou doen : zie maar wat voor een gevoelig plaatje er bij zat.
Dank je wel lieve Evelyn met jouw knappe Roshari = Rico

gedachte aan mama Rubí….

Oktober 2020

Gedurende de afgelopen 1 ½ jaar was het – doordat Rubí ziek was – niet mogelijk om gevulde waterbakken in huis of buiten neer te zetten > want Rubí moest een gelimiteerde afgepaste hoeveelheid drinken. Dat betekende dat ik al die tijd goed op moest letten dat de andere meisjes voldoende te drinken kregen en wanneer zij dat wilden.

Rubí

Nu dat Rubí ons heeft moeten verlaten…….heb ik de waterbakken weer gevuld zoals we gewend waren en …..
de meisjes keken me aan alsof ik gek geworden was! Ze weigerden vrijuit te gaan drinken en wilden dat ik nog steeds wanneer ze er om vroegen te drinken gaf.
Het duurde ongeveer 2 weken voordat ze besloten weer gewoon te gaan drinken > en ze er ook gelijk waren heel blij om : want nadat ze gedronken hadden kwamen ze huppelend de woonkamer in rennen om hun snoet aan het kleed te gaan afpoetsen!
Alleen Ròsa : zij wil nog steeds bediend worden > heeft nog wat tijd nodig.

….ons nieuwe “Klavertje-4”….au!

Na telkens de berichten over wat wel en niet mag m.b.t. reizen naar Duitsland te hebben gecheckt, op 02.10 omdat dat voor onze provincie nog steeds mocht…..op reis gegaan voor een show in Rostock – Duitsland > lees ik ‘s avonds in het hotel ….dat het e.e.a. in de loop van de dag is aangepast en er nu zou moeten worden getest + 14 dagen quarantaine!!! Hemeltje, wat nu?
Gewoon doorgaan….alsof er niets aan de hand is en….voorzichtig blijven. Hniña moest het in haar eentje opnemen tegen Denemarken : één daarvan zijnde een al zeer volwassen 6-jarige Kampioensteef >> ons meisje deed het echter prima, werd 2de teef ( res BOS/BOB ) en kreeg haar 1ste Duitse punt ( waar we uiteindelijk voor kwamen ) : helemaal tevreden dus!

Hniña de Besos

Maar dan, maar dan, maar dan!! Daar hadden we ons wel heel erg op verheugd! We gingen op bezoek bij het zusje
Ravi = Mientje van onze Ròsa > die woont in Dragun, 1 uurtje van Rostock verwijderd. En wat was dat fijn en hoe gezellig hebben we het gehad. Mientje was dolblij me te zien en dat kontje bleef maar schudden, het staartje viel er bijna af : héérlijk!
Haar vrouwtje vond het ook zo leuk dat we er waren dat we er niet onderuit kwamen even een rondje door de buurt te maken om iedereen “Mientjes familie” te laten zien!
In de loop van de middag gingen we weer op huis aan met een tas vol verse groenten direct uit de tuin en lekkere Griekse olijfolie > wat worden we toch altijd door hen verwend!

I Besos di Ròsa

Tja….we kunnen het niet laten! Toen op de valreep de VDH besloot Dortmund – Duitsland de Bundes Siegershow 2020 toch door te laten gaan > maar dan wel buiten op de paardenrenbaan in Gelsenkirchen en met een maximum van 1000 honden per dag….ook hier ons kleintje Hniña ingeschreven! We hadden er wel zin in!
Maar helaas…24 uur ervoor werd – na eerst nog een verplaatsing naar een parkeerplaats bij de Westfahlenhallen in Dortmund – alsnog geannuleerd : ook hier inmiddels te veel geïnfecteerden.
Zo komt ons kleintje natuurlijk nooit aan haar puntjes……

Ròsa Ke-sera

En toen….ging het er dachten we toch nog van komen! Onze Djaya zou toch nog haar Catalaanse titel uitgereikt krijgen! Ook hier i.p.v. binnen in Reùs ook deze show georganiseerd buiten in Òdena. Maar…..1 week er voor kwam ook hier de melding dat zij vanwege het hoge aantal geïnfecteerden moesten annuleren > hier wel met een verplaatsing naar een andere datum.

Djaya de Besos

En intussen wordt in alle landen om ons heen – zelfs wereldwijd – het aantal COVID-geïnfecteerden alleen maar groter.
Ik kan maar niet begrijpen waarom zó veel mensen toch zó onvoorzichtig blijven.
Waarom kan niet iedereen een tijdje op allerlei gebied een stap terug doen? Zich inhouden?
Jong en oud > we moeten allemaal inleveren.
Doen we het niet voor onszelf, dan voor een ander…dát horen we te doen in een land als het onze!
Zo! Dat moest er even uit.

…….ons nieuwe ‘Klavertje-4”….au!

GALA’S ARUBÍ VAN HOEFFLAECKEN’S COCÓ

RUBÍ

onze oh-zo bijzondere Rubí

Rubí………..onze laatste Gos d’Atura Català
Rubí………..onze ‘Spaanse Schapendoes’
Rubí………..ons ‘kindermeisje’
Rubí………..mijn ‘bruine blondje’

Heeft ons op 24.09.2020 moeten verlaten.

Rubí nu …..

Sindsdien woont ze op ons wolkje boven, bij Cocó, Hijo, Ke-sera en Gala ( haar mama )
Hier was ze de laatste jaren ‘één van de vijf’…..daar is ze dat nu ook.
Vandaar houdt ze samen met hen een oogje op ons en op ons doen en laten.

Bij ons is ze er ook nog steeds samen met hen : en wel op onze piano.

Rubí samen met Cocó, Hijo, Ke-sera and Gala

WE MISSEN HAAR VRÉSELIJK

September 2020

Zó!! De laatste horde is genomen en wat een fantástische fijne start van de maand!
Op 01.09 bracht de auto ons naar Kleve – Duitsland.
Daar laten wij al sinds járen de ECVO-oogonderzoeken op onze hondjes doen > heel lieve arts en de anderen mogen gewoon mee naar binnen.
Was dit keer wel een hele bedoening : mondkapje op natuurlijk ( 1ste keer voor mij >> pfff, wat is dat benauwd zeg ), na aanmelden moest je buiten wachten, na druppelen moest je weer buiten wachten en na het onderzoek moest de hond eerst in de auto voor je ging afrekenen.
Gelukkig wel goed weer!
Maar goed : dit keer was de beurt aan onze Djaya, het was haar eerste keer.
Resultaat is ALLES VRIJ! Heel blij natuurlijk.
Nu is het wachten tot de natuur aangeeft dat ze een vriendje hebben mag………..

En toen werd het 13.09……
7 jaar geleden werd op vrijdag de 13de het I-nestje van onze Ròsa Ke-sera geboren.

I-nestje van Rósa Ke-sera – hier 8 weken

Daarvan mocht onze I Besos di Ròsa bij ons blijven.

I Besos di Ròsa

Tot onze blije verrassing kregen wij van één van de andere pup-families uit dit nestje een verjaardagstractatie voor alle 5 mijn meisjes!
Ook ik kreeg ter ere van mijn verjaardag 2 weken daarvoor een tractatie.
Baasjes van ‘Saar’ heel erg bedankt voor jullie uiterst lieve attenties.

wij snoepen slagroomtaart

Bovendien kreeg Besos van hen de gebruikelijke verjaardagskaart > zó lief : al mijn hondjes ( en ik ook ) krijgen op hun verjaardag een verjaardagskaart.

verjaardagskaart ter ere van I Besos di Ròsa’s 7de verjaardag

Op diezelfde dag en een beetje met de bibbers of het wel veilig zou zijn…..hebben we meegedaan aan de totaal onverwacht georganiseerde buitenshow in Zwolle : buiten en met een max van 400 honden per dag! Komen mocht je pas ¾ uur voordat je aan de beurt was ( je hondje dus hè! en niet het ras….) en na de keuring was het ook direct weer vertrekken. Geen Erering.
Had Hniña ingeschreven , niet met doel iets te winnen, maar om haar weer even het gevoel van showen te geven : ze was immers nog maar goed 1 jaar toen alles werd geannuleerd en had nog maar weinig ervaring.
Er waren ondanks alles toch nog 7 Schapendoezen ingeschreven : 4 reuen en 3 teefjes, geen enkele jonge hond – allemaal in de Tussenklas ( max 24 maanden ) tot de Kampioensklas.
De keurmeester vond Hniña ‘nog volop in ontwikkeling’ en dus ging ze zonder punten maar met een 1 Excellent als beoordeling weer naar huis : je merkt heel erg het gebrek aan training/showervaring.

Deze maand hebben ook wij iets op ons dak gekregen …… zonnepanelen!
Werd tijd dat ook wij met onze tijd meegingen en aan het milieu denken.
De meisjes echter, vonden al dat gerommel op onze ( platte en schuine ) daken maar niets!

En toen….op de valreep kregen we bericht van de ACUCC in Spanje dat toestemming van de RSCE en de FCI was verkregen de normaliter binnen gehouden dubbele shows in Barcelona ( Martorell ) buiten in Òdena te houden! Of we mee wilden doen……tja, willen wel…maar durfden we…..
Ja dus! Gewoon gedaan maar wel extra voorzichtig gedaan.
En Besos samen met Rubí uit logeren gedaan : Rubí kon door haar ziekte een reis niet meer aan.
Dag 1 was de Nacional en dag 2 de Internacional. Beide dagen rond de 400 honden.
Gelukkig hoefden we niet buiten te zitten, maar kreeg ik hulp bij het opzetten van onze tent want dag 1 kwam de regen met bakken naar beneden en zaten we echt tussen modderstromen.

het water komt in bakken naar beneden

Ik had er na Zwolle een hard hoofd in, maar……ze liep als een waar sterretje de ring door – echt!
De keurmeester van dag 1 vond haar weliswaar nog volop in ontwikkeling, maar schitterend.
En zo verdiende ze haar 1st Spaanse punt en haar 1ste Catalaanse punt.
Na afloop onze tent op hoop van zegen maar laten staan……maar die stond de volgende dag keurig op ons te wachten. Dag 2 was het weer schitterend, oftewel : bloedheet!
Trok ons meisje zich niets van aan en presenteerde zich opnieuw als een professional .
Ze kunnen je telkens weer verrassen.
Vandaag won ze haar 2de Spaanse punt, haar 2de en 3de Catalaanse punt en haar 1ste Internationale punt. ‘Tante Corona’ heeft alles ‘on hold’ gezet, maar zo heeft ze toch al ergens een start gemaakt voor volwassen titels.
En haar ‘volwassen’ carrière startte ze dus maar gelijk met 2 x BOB ( Beste van het Ras )

Hniña’s eerste volwassen showtrofeeën

Eenmaal thuis …. was Rubí niet zo lekker, maar wel blij en dartelig en ook nog lekker eten.
Nu wisten we al bijna 1 ½ jaar dat ze ziek was en toen kregen we de boodschap ‘reken op nog enkele maanden’ > dus dan is pas 17 maanden later opeens achteruit gaan een hele prestatie.
Want woensdag 23.09 ging ze opeens sterk achteruit en wilde ze ook niet meer eten en/of drinken, ook geen lekkertjes o.i.d. meer, al bleef ze aanhankelijk en vrolijk. Toch de dierenarts maar gebeld met het verzoek de volgende dag naar haar te komen kijken.
‘s Nachts ging het vreselijk mis en dus moest het vreselijke besluit worden genomen haar niet verder te laten lijden en haar toestemming te geven naar ons wolkje boven te gaan.
Om daar te gaan wonen bij onze Cocó, Hijo, Ke-sera en haar mama Gala.
Het wordt druk op ons wolkje………
Nu helpt ze hen vanaf boven ons in het oog te houden en te zien wat we allemaal uitspoken.

We hebben haar mooi in een mandje gelegd en de andere meisjes hebben ruimschoots de gelegenheid gekregen afscheid van haar te nemen.

met de meisjes Ròsa, Besos, Djaya en Hniña om haar heen

Ons kleintje Hniña was echter heel erg van slag door het verlies – zij trok als ‘onze baby’ ook het meeste met Rubí op > ‘ons kindermeisje’ noemde ik haar ook altijd!
Hniña heeft 24 uur gehuild en gejammerd, moest overgeven, wilde niet eten maar bracht haar brokjes naar Rubí en probeerde zelfs Rubí uit het mandje te halen. Triest en lief tegelijk…
‘s Avonds kwamen nog enkelen afscheid van Rubí nemen > doet je goed….

De dierenarts had keurig geregeld dat we haar de volgende dag konden laten cremeren en er op wachten zodat ze direct weer mee naar huis kon.

Rubí nu

Nu staat ze samen met Cocó, Hijo, Ke-sera en Gala op onze piano…is ook zij er nog steeds bij…
Maar……er zijn geen woorden voor hoezeer we ook haar missen.

het wordt vol op de piano

Zo hard als het ook mag klinken – en dat doet het – ….het leven gaat door…….
Al enige tijd stond de aankeuring ( Inventarisatie ) voor Hniña op de planning.
Eigenlijk moest er een nestkeuring van Besos haar H-nestje zijn, maar dat hebben we onder deze omstandigheden afgeblazen.

Dus toch maar op reis naar Alsfeld – Duitsland waar ze bij de Duitse Rasvereniging beoordeeld zou worden > nou : opnieuw mogen we niet klagen! Ook dit dametje mocht met een subliem mooie beoordeling naar huis. Zó blij dat onze hondjes telkens weer zo ongemeen goed beoordeeld worden.

Dit was het voor deze maand.
Ik zou zo zeggen : ondanks dat er niets te beleven valt momenteel, was onze maand september letterlijk en figuurlijk ……….. bijzonder zwaar gevuld……………….

Augustus 2020

En dan wordt het augustus en……vallen de mussen van het dak : zó heet!

En juist dan, sluit je jezelf buiten met in alle deuren de sleutels aan de binnen kant in de sloten!
Sta je dan in de volle zon met 35C en de meisjes alle 5 binnen!
Vroeger…zou mijn buurman zijn komen helpen > maar hij is overleden, of de eigenaar van de smederij > zaak verkocht en met pensioen >>> WAT NU????
Gelukkig woont vlakbij een jong stel waar de hondjes ook bekend mee zijn en hij was bereid te proberen ‘in te breken’ via één van de bovenverdiepingen! Ik hoopte wel dat de meisjes ook in deze rare omstandigheid hem binnen zouden laten, maar gelukkig pakte hij het goed aan en gingen ze gelijk samen kroelen. Wat was ik blij weer binnen te zijn!!!

Twee weken later en…….temperatuur gezakt met 20C! Wat een raar land leven we toch in.
Die omschakelingen zijn zó groot….
En opeens goot het ook van de regen : in een paar minuten stonden er plassen in de tuin.

het giet

27.08…….daags ervoor : huis aan kant, alle wassen gedraaid, hondjes gekamd etc etc etc… ….
want we zouden eigenlijk feest moeten vieren.
Nu ben ik geen fan van verjaardagsfeesten, maar een kroonjaar is toch altijd anders.
Helaas : i.v.m. ‘tante Corona’ zat dat er niet in, dus over de dag verspreid wat koffie-, thee- en/of wijngasten over de vloer gehad > was ook heel gezellig en zo wel meer tijd om met elkaar te praten.
Dus ook nu weer : elk nadeel heeft een voordeel…….

“Happy Birthday”

Juli 2020

In het begin van juli lieten de weergoden ons een beetje in de steek, dus gingen we het meer voelen dat we ‘thuis zitten’……..minder naar buiten en minder in de tuin.
Dat het weer tot nu toe zo fraai was maakte veel goed.

Ik ben wel heel blij en tevreden met de heerlijke tuin die we hebben > geeft altijd wat te doen en maakt dat je niet zo ‘opgesloten’ bent. Inmiddels hangen er weer kiwi’s, vijgen en druiven en in de vijver verschijnt de ene na de andere schitterende waterlelie.

kiwi’s

Langzaam aan zijn we begonnen thuis weer bezoek te ontvangen.
We wonen ruim genoeg om dat verantwoord te kunnen doen.
Doet mij en doet zeker de meisjes echt goed.
We hebben allemaal het persoonlijke contact met anderen gemist.

Ook hebben we een heerlijke – i.v.m. Rubí’s leeftijd en gezondheid niet meer zo lange – wandeling gemaakt met één van Rubí’s zonen en zijn baasjes. Het glaasje wijn ter afsluiting bij hen op het terras was het eerste op deze wijze sinds begin maart en heeft sinds lang niet zo lekker gesmaakt.

mooie waterlelies

En tot slot…..moesten de 4 oudsten van de dames naar de dierenarts voor hun jaarlijkse controle en vaccinatie > kwamen ze weer vlekkeloos doorheen ( al zijn ze alle 4 net als hun vrouwtje de laatste maanden iets aangekomen….. ), Rubí verstopte zich dit keer zelfs niet voor de naald die ze wist dat komen ging, maar dartelde de hele tijd gewoon gezellig door de spreekkamer! Bijzonder meisje.

mijn 5 mooie en gezond weer veklaarde meisjes

Ook al wordt het allemaal wat losser…blijf voorzichtig.

Rubí, Ròsa Ke-sera, I Besos di Ròsa, Djaya de Besos, Hniña de Besos

Juni 2020

Juni was zo’n beetje zoals mei….niet veel bijzonders omdat we nog steeds erg voorzichtig zijn, nergens komen en weinig bezoek over de vloer laten komen.

Op 14 juni was het al weer 2 jaar geleden dat we afscheid moesten nemen van ons prinsesje :
Ke-sera de Cocó’s Hijo. Wat mensen ook zeggen …. het blijft een groot gemis.
Gelukkig zit ze niet alleen op haar wolkje, maar trof ze daar haar papa Hijo en oma Cocó.

Ke-sera de Cocó’s Hijo – al 2 jaar niet meer onder ons

En dan het dubbele…..
Op 14 juni hebben we ook iets te vieren!
Onze prachtige Rubí ( Gala’s Arubí Van Hoefflaecken’s Cocó ) werd al weer 11 jaar oud.
Net als haar broertjes en zusjes Amiga – Alegria – Athina – Agasco en Aradí.

A-nest van onze Gala 11 jaar – hier 8 weken oud

Mei 2020

01 mei……voor anderen ‘de dag van de arbeid’ … voor ons : de sterfdag van onze machissimo Hijo
Nu al weer 4 jaar geleden…..Hij wordt ontzettend gemist.

Archimède HIJO Van Hoefflaecken’s Cocó

Verder niets bijzonders te vertellen dit keer.
Behalve dat we voor de dames weer afspraken hebben gemaakt bij de dierenarts voor hun jaarlijkse vaccinatie en controle, ook mag één van hen naar de oogarts….

Wel kregen we eindelijk de bevestiging van Hniña de Besos haar Spaanse Jeugdtitel
6 maanden precies moesten we er op wachten……

diploma Spaans Jeugdkampioen

Typisch ‘tante Corona’-tijd….
Het huis is aan kant, kasten opgeruimd zelfs de garage is om in te gaan wonen zo netjes en de tuin ziet er tiptop uit > dit keer wel met meer eenjarige bloeiers dan anders : moeten we thuis blijven dan wel er mooi bij zitten en genieten!
Of niet?

En in de tuin is een waar wonder geschied!
Ca. 7 jaar geleden werd mijn kiwi-plant door iemand vernield en heeft sindsdien geen bloesem meer gedragen en dus ook geen vruchten gegeven.
Maar dit jaar…..bloesem!!! dat betekent dat we weer kiwi’s zullen hebben.

kiwi-bloesem

Mei 2020

Wat hebben de wondertjes van mijn meisjes toch fijne families getroffen!
Ook – of moet ik zeggen juist – in deze tijd heel meelevend en bezorgd om ons.
(al wordt je daardoor wel met je neus op het feit gedrukt inmiddels tot ‘de risico-groep’ te behoren)
Bevestigt maar weer eens hoe belangrijk een zorgvuldige keuze is.

Alle ellende van en met ‘tante Corona’ ten spijt……………..
Wat mooier dan de maand te beginnen met een bloemetje………
En nog wel een heel speciaal bloemetje……….
Sinds 1 ½ jaar woont er een jong gezin met 2 kindjes schuin tegenover ons en ……….
Zij verrasten mij met dit lieve bosje……………………..zomaar…………………..
En een paar dagen later hetzelfde van een andere lieve jonge familie.
Ook van de baasjes van een zusje van onze Djaya kwamen mooie bloemen.
Wat zijn er toch nog steeds fijne mensen op deze wereld, wordt je hart warm van.

Zoals denk ik wel bekend, gaan onze wondertjes eigenlijk alleen naar families die een fijne familiehond willen hebben, m.a.w. er wordt in principe niet verkocht om mee te fokken of te showen o.i.d.
Bij de Gos d’Atura Català heeft alleen 1 zusje van onze Rubí 1 nestje gekregen.
Ook met een aantal van deze kopers hebben wij contact > contact dat zij zelf hebben gezocht……
Is het dan niet lief wanneer óók van hen enkelen informeren ‘of alles bij ons goed gaat’?

Wat mochten we van heerlijk weer genieten gedurende deze maand van ‘intelligent lock-down!
Prachtige tulpen waren er ook in de tuin.
De meisjes gingen na hun wekelijkse kambeurt samen in de tuin liggen om elkaar daarna zoals altijd te controleren en ik heb er snel een ‘tulpen/paas-compositie’ van gemaakt.

Mijn meisjes-tulpen/paas-compositie

Wat bracht de maand april ons verder nog?? 
‘Uitgaan’ bestaat momenteel uit een bezoekje aan de supermarkt….
En mails…..ze stroomden binnen met de ene na de andere annulering van weer een tentoonstelling
Het jaar 2020 moeten we in dat opzicht maar als een verloren jaar beschouwen, denk ik.
Zo’n besluit brengt ook rust in de tent.

BLIJF ALLEMAAL GEZOND

Om te beginnen wil ik de baasjes en vrouwtjes van onze wondertjes bedanken!
Om mij in deze rare tijd waarin we leven met alle daarbij komende onrust gerust te stellen en tegelijk over onze wondertjes te informeren, heb ik de laatste weken van heel veel van hen foto’s, filmpjes en verhaaltjes mogen ontvangen : HEEL ERG BEDANKT!!
Hier gaat het goed. Pas s.v.p. heel goed op julie zelf, degenen die jullie lief zijn en onze wondertjes.

Februari en Maart 2020

Wat beter dan de maand februari te beginnen met een verjaardagsfeestje?! 
Op 01.02 (geboren 01.02.2010!!) vierden we de 10de verjaardag van onze Ròsa Ke-sera.
En haar nestgenootjes Riko – Ravi – Ronin – Reza – Rafa – Rago – Rana – Rani – Raya.

R-wondertjes van Ke-sera de Cocó’s Hijo,
op deze foto bijna 8 weken

De geplande verjaardagswandeling werd uitgesteld i.v.m. met 2 elkaar opvolgende weekenden met serieuze storm > en aangezien één van onze deelnemers daar – ieder jaar weer! – ruim 500 km voor moet rijden….was dat onverantwoord. Die wandeling dus op een later moment.
Wordt vervolgd, zullen we maar zeggen….

En dan…..breng je i.v.m. het Windows 10 gebeuren je laptop weg om deze te laten vervangen door een nieuwe en om al je gegevens en dossiers over te laten zetten etc etc etc en ook je externe harde schijf te laten nakijken (want daar was wat mee werd gezegd) en dan…….gaat het helemaal fout!
Ineens ruim 100 x zoveel dossiers als voorheen en allemaal oude troep er tussen en…en…en Ik was helemaal wanhopig want hoe krijg je dat weer op orde…..
En alsof dat niet genoeg was, was ook mijn hele adressenboek van de mail…leeg!
Heb er dagen- en nachtenlang aan gewerkt om de boel weer een beetje te ordenen en die dossiers te redden die van toepassing waren en om uit alle nestordners mailadressen op te zoeken. Maar ja : dat is alleen wat betrekking heeft op de puppen etc. Alle andere adressen ben ik gewoon KWIJT! Wist niet en weet nog steeds niet of ik moest huilen van ellende of schreeuwen van woede of allebei. Dit schrijvende zijn ze er nog steeds mee doende en is het af wachten wat nog kan worden gered ……heb weinig of geen hoop…….

Op 23.02 ging ons kleintje het showgebeuren voor het eerst proberen bij ‘de groten’!
Jammer, was weer een ‘keurmeesters-onderonsje’, geen echte keuring, ze hoefde als enige zelfs niet te lopen.
Begrijp niet dat mensen blij kunnen zijn met op die manier verkregen punten……..

Het was een rare maand dus – februari….storm op allerlei fronten – letterliijk en figuurlijk……

De laatste dag van februari en de eerste dag van maart waren weer ingepikt voor shows : in Groningen ditmaal > Hniña gewoon nog lekker in de jeugdklas, ze was de enig ingeschreven teef.
Laten we ons voor wat de eerste showdag betreft beperken tot het zeggen dat de keurmeester velen in de Nederlandse Schapendoeswereld gelukkig heeft gemaakt…..
Ons monstertje kreeg namelijk een ZG. Onze eerste sinds onze Rubí dat 10 jaar geleden kreeg……..
De tweede dag echter werd ons dametje zowel BOS ( Beste Teef ) als BOB Jeugd ( Beste Jeugdhond van het Ras ). Dit is meer zoals te doen gebruikelijk voor haar…..

Toen werd het 03 maart : de dag waarop Hniña haar heupen werden geröntgend.
> ik vind het iedere keer spannender worden, het gaat al zó lang goed > generatie op generatie telkens weer HD-A, dat je gaat denken ‘zal het wel blijven goed gaan’….
Maar : op 09.03 kwam het bericht dat de uitslag bekend was >>> wéér HD-A! Zó vreselijk blij!

ook Hniña heeft HD-A heupen

Dat betekende dat we de volgende dag extra goed gemutst op reis gingen naar Spanje.
Djaya moest daar op 15.03 haar Adult Champion of Catalunya titel in ontvangst nemen.
Maar helaas: we waren amper gearriveerd of er kwam een mail binnen : geannuleerd!
Komt een nieuwe datum voor.

Net als vorig jaar, vierde Djaya op 12.03 daar haar verjaardag, de dame is ook al weer 3, gaat hard.
Natuurlijk feliciteerden wij vanuiit Spanje ook haar zusjes en broertjes Divini – Dante – Duarte – Dinda – Dálida – Daraya – Duque met hun 3de verjaardag.

En daar is het v.w.b. ons Spaanse maart-avontuur bij gebleven! De uitreiking van de titel werd tot nader order uitgesteld en de berichten van de premier van Spanje ( Madrid op slot ) en de president van Catalonië ( we gaan de grenzen sluiten!! en er waren al 15 dorpen afgegrendeld ) deden me besluiten direct alles weer in te pakken en zo snel als mogelijk weer naar huis te gaan > wat prima lukte met tot halverwege Frankrijk alleen vrachtverkeer en eveneens terugkerende Scandinaviërs!
Op zulke momenten kun je nergens beter zijn dan …THUIS! 
Grappig is wel dat ik net een fikse voorraad water had gekocht en we daar dus mee naar huis gingen.

met een grote voorraad water weer naar huis

Thuis hebben we ons gehouden en houden we ons zoals het hoort en werd gevraagd rustig, alleen er op uit voor bepaalde boodschappen en om de meisjes uit te laten. En het werk in de tuin kon dank zij het mooie weer worden opgestart. Verder hebben we de tijd gevuld spelletjes in de tuin met mijn meisjes, met wat extra poets- en kluswerk én…..de garage is weer helemaal opgeruimd en deels heringericht! Zo zie je maar weer : elk nadeel heeft een voordeel.

de tuin werd een speeltuin

Nu wachten we in alle rust af hoe ‘tante Corona’ zich verder gaat gedragen en wanneer het gewone leven weer langzaam op gang gaat komen.

Iedereen : pas goed op jullie zelf en degenen die jullie lief zijn en ook op onze wondertjes!
Waarmee we gelukkig nog wel mogen kroelen en knuffelen!

met heel mijn hart……..

Januari 2020

Wat een vréselijke Oudejaarsnacht was het hier! Stond ik vorig jaar nog met alle pups één voor één in de tuin om hen kennis te laten maken met het geluid en de geur……nu was dat niet mogelijk geweest zonder hen een trauma te bezorgen….. De volgende dag was het gras in onze tuin niet meer te zien en ons speciale en doorzichtige verandadak had alle kleuren van de regenboog en lag vol troep….Kostbaar grapje om alles weer schoon te krijgen. Wat bezielt mensen toch………

Op 04.01 bereikte ons het droevige bericht dat onze Hijo’s zoon, onze Ke-sera de Cocó’s Hijo’s broer : Kwinto de Cocó’s Hijo = Balou is overleden. Het ging niet meer, het mannetje was op – 13 ½ mocht hij worden. De laatste 5 jaar van zijn leven had hij als huisgenoot zijn achterneef onze Martí di Ròsa = Patto. Dank aan familie Schimmel voor het liefdecolle thuis dat Balou bij hen heeft gehad.

Kwinto de Cocó’s Hijo = Balou

En dan heb je daags daarna een heel fijn treffen : eindelijk was er tijd voor de 1ste Verjaardags- / Nestwandeling met de H-wondertjes van onze bijzondere I Besos di Ròsa.
Van de 8 waren er 5 aanwezig + mama Besos. Helaas niet het beste weer van de wereld en veel moddergedoe, maar dat mocht voor de hondjes de pret niet drukken. Iedereen heeft weer lekker kunnen bijkletsen en we sloten zoals te doen gebruikelijk af met een gezellige en heerlijke lunch.
We zijn het restaurant erkentelijk dat we – zelfs wanneer ze zoals op een dag als vandaag vies zijn – altijd weer welkom zijn mét onze hondjes.

mama Besos met 5 modderwondertjes op een bankje

‘s Avonds werd opeens Hniña ziek > overgeven! De volgende ochtend : haar mama Besos ook, dinsdagmiddag deed halfzus Djaya ook mee en dinsdagnacht was tenslotte oma Ròsa ook van de partij! Leuk. De hele week was het opruimen en mondjes schoonmaken, rijst met kip voor ze koken….wat ze niet wilden eten en ….oh wat hebben wij genoten! Jakkes…..
Gelukkig bleef onze Gos d’Atura Català Rubí ervan gevrijwaard, want ……

Op 12.01 was er de Hond van het Jaar 2019 show! En daarvoor was zij uitgenodigd!
Vorig jaar werd ons Schapendoesje Djaya de Besos daar zelfs Winner Reserve NLRassen 2018!
En nu mocht ik onze Gos d’Atura Català Rubí daar presenteren, bij de Veteranen.
Extra bijzonder voor ons want zij is ons laatste Gosje en haar aan het eind van haar carriere dan daar te mogen laten zien……..maakt het echt nog meer bijzonder.
Er waren 15 Veteranen present en Rubí was de op 2 na oudste.
De keurmeester hield van ‘gesoigneerd’ en niet van ‘rommelpotjes’ zoals onze rassen zijn!
Rubí was echter toch nr 1….maar dan in de catalogus, al blijft zij dat natuurlijk in ons hart en leven.

Hond van het Jaarshow 2019 – Rubí één van 15 Veteranen

Oh happy day!! Dat was 13.01 : want toen ontvingen Djaya de Besos en Hniña de Besos post.
Voor Djaya was er de NL Winster ’19 titel en voor Hniña de NL Junior Winster ’19 titel.
Nu is het echt officieel!

NL Junior Winster titel voor Hniña de Besos

14.01 was het de 6de verjaardag van de U-wondertjes van onze lieve Rubí, wandelen ter ere daarvan deden we op 19.01

U-wondertjes van Rubí – op dexze foto bijna 8 weken oud

Op 17.01 brachten we een laatste bezoek aan het broertje van onze Djaya voor wie wij vorig jaar op verzoek van zijn eerste eigenaren een nieuwe familie.zochten en gelukkig hebben gevonden. Hij is daar zeer gelukkig en kan het meer dan prima vinden met zijn tante. Nu wordt hij naar hen over geschreven en is het officieel. Nog vele gelukkige jaren gunnen wij hem daar.
Triest alleen dat wanneer het dan op afsluiten met de vorige eigenaar aankomt….zij opeens niet thuisgeven maar zelfs nog een trap na geven. Des te beter – en dat om meerdere redenen – dat dit mannetje een nieuwe echte familie heeft……..

En toen was het al weer tijd voor de gecombineerde Verjaardags-/Nestwandeling op 19.01 met de U- en B-wondertjes van onze Gos Rubí! Allemaal vrije, blije honden en gezellige baasjes met daar bovenop ook nog heerlijk weer : koud, droog en een zonnetje. Wij hebben fijn gewandeld en bijgepraat, de hondjes hebben lekker lopen rennen en enkelen gingen zelfs pootje baden in een – dankzij het slechte weer van de laatste tijd – tijdelijk meertje. En afgesloten werd zoals te doen gebruikelijk met een gezellige en smakelijke lunch.

Rubí met enkele van haar U- en B-wondertjes

Tja, het was al 5 weken geleden dat we dat nog hadden gedaan…..dus hoog tijd weer voor een show.
Dit keer toog de reis naar Mouscroun – België alwaar onze Hniña moest proberen haar laatste puntje voor de Belgische Jeugdtitel te behalen. Een hele reis, maar gedaan is maar gedaan : of niet?
En de dame dacht “laat ik mijn Belgische jeugdavontuur maar goed afronden” want niet alleen behaalde ze het benodigde laatste Jeugdpuntje, ze werd ook BOB ( Beste van het Ras ) Junior en BOB.en in de Erering werd ze uit 60+ jeugdhonden geselecteerd bij de Beste 6 van de Groep Junior.
We waren en zijn de keurmeester mevrouw de Ridder erkentelijk dat we zo mochten afsluiten.

Hniña Best 6 in de Group Junior en nu ook Belgisch Jeugd Kampioen

De maand sloten we op 30.01 af met de 4de verjaardag van de B-wondertjes van onze schitterende Rubí, wandelen tere ere daarvan deden we al op 19.01

B-wondertjes van Rubí – op deze foto bijna 8 weken oud