Het is een ras dat heel veel heeft van de Schapendoes en op de één of andere manier trek je dan toch naar elkaar toe: het verbroedert. Tot mijn beste vrienden in Catalonië behoren Tina & Vicente Gasco Correcher. Ze fokken onder de kennelnaam Canmuς.
In Spanje noemt men mijn Schapendoezen altijd “Nederlandse Gossen” en ik noem hun Gossen “Spaanse Schapendoezen“ > voor wat hoort wat. Ook zei een Spaanse keurmeester ooit tegen Vicente “er loopt hier een vrouw met zúlke vreemd uitziende Gossen: grijsbont, mag dat”?
Toen ik in 2002 met mijn oudste Schapendoesdame Cocó voor het eerst show liep in Spanje had niemand enig idee wat voor een ras het was en ben ik gebombardeerd met vragen. Inmiddels heet ik voor velen “la señora holandesa“!
Omdat ik altijd probeer mijn Schapendoezen Spaans en Catalaans kampioen te laten worden – en dat lukt tot nu toe, wat daar erg leuk wordt gevonden – zeiden Tina & Vicente ooit eens dat ze het toch wel érg leuk zouden vinden wanneer één van hun Gossen dan Nederlands kampioen zou worden, waarop ik spontaan aanbood daar wel bij te willen helpen.
Nu hadden ze een Gossendame – Gala – die 2 weken jonger is als mijn Schapendoesreu Hijo, zij waren een soort “vriendjes” en dus viel de keus op haar. In 2006 is Gala dan ook zo’n halfjaar hier geweest: binnen de kortste keren was het of het altijd zo geweest was en op tentoonstellingen deed ze het érg goed. Ze ging naar huis als Internationaal Kampioen en zou terugkomen voor haar laatste Nederlandse punt.
1 x mocht zij moeder worden : op 14 juni 2009 van 7 prachtige wondertjes: 3 reutjes en 4 teefjes.
En daarvan is er één – een teefje – hier gebleven! Voluit heet zij Gala’s Arubí Van Hoefflaecken’s Cocó “, thuis Rubí.
Zij is vernoemd naar de geboorteplaats (Rubí) van mama Gala.
Inmiddels zijn zowel knappe Gala als onze oh-zo bijzondere Rubí overleden.
Zij hebben zich op ons wolkje boven gevoegd bij onze Schapendoezen Cocó, Hijo en Ke-sera de Cocó’s Hijo.
Vandaar houden ze gezamenlijk een oogje in het zeil…….
De fantástische nakomelingen die zij ons geschonken hebben houden hen in leven…..