D-nest I Besos di Ròsa d.d. 12.03.2017

Samenvatting

Samenvatting week 1 t/m week 8 van de ‘kraamtijd’ D-nest I Besos di Ròsa 12.03 t/m 07.05.2017

Anders dan anders hadden we dit keer geen wekelijkse berichten waardoor kon worden meegeleefd met de ontwikkelingen van deze D-wondertjes Had te maken met omstandigheden rond de website : soms wordt je teleurgesteld! Gelukkig was er een lief iemand die wel de echoberichten en de geboorte er voor ons op wilde zetten > heel blij waren wij daarmee en met hem : dank je wel Stan!

Maar goed, toch een samenvattingsbericht na afloop Nadat onze Gos Rubí 4 dagen er voor haar tweeling had gekregen, brak het moment aan voor onze bijzondere Besos om ook moeder te worden. Zij deed dit fantástisch : helemaal zelf en heel vlot > in 4 uur tijd maakte ze de wereld rijker met 8 schitterende wondertjes : 3 stoere mannetjes en 5 kittige dametjes. Onze 6de generatie Cocódotjes!! Tegen zessen ‘s avonds gaf ze aan dat het ging beginnen, 20 minuten later werd de eerste geboren en goed 4 uur later was ze moeder van een achtling. De dierenarts gebeld om te laten komen voor de controle en terwijl we daar op wachtten alles opgeruimd en er voor gezorgd dat Besos er met haar kroost comfortabel bij lag. De dierenarts was heel tevreden over zowel moeder als kroost, verklaarde alles perfect in orde en was uiterst tevreden over hoe Besos het gedaan had.

De hele tijd hadden de andere honden naast de werpkist mee liggen kijken, Rubí keek mee vanuit haar eigen werpkist : zo heerlijk dat dat gewoon kon. De eerste dagen wilde ze haar kleintjes echt voor zichzelf hebben, mochten de anderen over de rand komen kijken maar er niet bij. De 8 weken daarna was het gewoon helemaal normaal dat oud-oma Ke-sera, oma Ròsa en ‘tante’ Rubí kwamen buurten en helpen. Zoals zij dat ook deed bij de pups van Rubí. Anders dan Rubí bleef Besos echter altijd in de buurt om een oogje in het zeil te houden. Besos ontpopte zich direct als een zorgzaam moedertje, in tegenstelling tot Rubí liet zij haar kroost geen moment alleen en lág ze even bij mij op de bank of zo….ze hoefden maar te kikken of ze vloog er weer naar toe. Zelf eten ging gelukkig wat beter toen haar kleintjes er één keer waren maar het bleef moeilijk, alleen die ‘prut-kuipjes’ uit de supermarkt en zo wilde ze een beetje redelijk eten en natuurlijk vers voor haar gekookte kipfilet met bouillon, of een roereitje…. Maar pas echt lekker vond ze wat op mijn bordje lag, of mijn boterhammetjes >> nou, dan kreeg ze dat toch! Alles wat er in ging, deden we niet moeilijk over.

Besos haar D-wondertjes : 8 stuks en flinkerds ook nog eens. Heel fijn was dat zich voor alle wondertjes meer dan genoeg families hadden gemeld en toevallig waren de eerste 8 precies diegenen die voor 3 mannetjes en 5 meisjes in aanmerking wilden komen. Moeilijk is dan altijd weer om de overigen te moeten laten weten dat er voor hen niets bij zit, maar …. dat hoort er ook bij. Dit was best een pittig nestje, wat nadrukkelijker aanwezig dan we gewend zijn, direct duidelijk in wat ze willen en ook onderling lieten ze duidelijk blijken wie de baas was of wilde zijn. Al vroeger dan gemiddeld konden ze goed op hun benen staan en hadden ze tandjes. Kleine slopertjes waren het ook : nog nooit hadden pups mandjes verscheurd >>> deze wel! Of de onderkant van vetbedden gepulkt >>> deze wel!

Zelfstandig vast voedsel gaan eten, lekkertjes verorberen, steeds ondeugender worden, beetje knokken en elkaar achterna zitten en uitdagen, noem het maar op : ze deden alles zoals hoort

Het Schapendoes-teefje met het rode bandje was een klein uitbrekertje, net als het Gossenmannetje. Wanneer zij elkaar dan ‘buiten’ tegenkwamen was het een gezoen en gekronkel van lijfjes van jewelste, echt leuk.

Met bijna 6 weken kwam de Chipper van de Raad van Beheer en daags erna kregen ze hun 1ste puppy-vaccinatie : beide beproevingen doorstonden ze met glans. Al hadden enkele Schapendoesjes er nadat de Chipper zijn werk had gedaan een kleurtje bij in hun vacht : rood van het bloed! Daarna konden we aan onze uitstapjes naar de grote buitenwereld beginnen, altijd een heel gedoe maar zó leuk om te doen en zó goed voor hun voorbereiding op hun leventje na ons.

Zoals we al eerder schreven zijn voor alle hondjes fijne families gevonden die inmiddels dolgelukkig met ze zijn. Wij wensen hen een heel fijn en lang leven met en voor elkaar.

Divini Besos, Dante de Besos, Djaya de Besos, Duarte Besos, Dinda de Besos, Dálida Besos, Daraya Besos, Duque de Besos

Tja…..was dat het nou? Nee, niet helemaal, we hebben immers een traditie…… Uit het eerste nestje van een nieuwe generatie mag er normaliter één blijven En de D-wondertjes zijn het eerste nestje van de zesde generatie Cocódotjes. Tot op heden selecteerde Cocó het hondje dat mocht blijven maar zij is niet meer ‘onder ons’. En ook was er dit keer twijfel of het wel verstandig was, we missen allemaal onze Hijo nog zó erg dat we niet wisten of het goed zou zijn een nieuw Cocódotje toe te voegen aan de familie. Want er moet niet alleen plaats in huis zijn, maar vooral in je hart! Op de valreep – met 7 weken – besloten het tóch te doen! Djaya de Besos > het dametje met het rode bandje – in het nest ‘Rooie Sien’ genoemd – mag bij haar moeder en familie blijven : thuis heet ze DJAYA > hier stellen we haar voor!