- reutje 1: 265 » 495 » 838 » 1119 gram
- teefje 1: 265 » 479 » 754 » 1059 gram
- reutje 2: 264 » 463 » 705 » 1058 gram
- reutje 3: 280 » 487 » 739 » 1099 gram
- reutje 4: 258 » 495 » 788 » 1244 gram
- teefje 2: 228 » 443 » 706 » 1019 gram
- reutje 5: 235 » 458 » 764 » 1049 gram
- teefje 3: 235 » 436 » 702 » 1069 gram
- teefje 4: 245 » 468 » 688 » 986 gram
- teefje 5: 248 » 485 » 718 » 1049 gram
Zó, zijn die gegroeid of zijn die gegroeid. Ik ben tevreden. Vooral reutje 4 wow! Het zijn echt heerlijke hondjes, lekker knuffelig. En ze rúiken nog zo lekker mmm. Vandaag hebben we hun wereldje een klein beetje vergroot: de 1ste puppy-ren staat er voor en ze vinden het leuk. Is direct helemaal in gebruik genomen en dáár wordt dus geplast. Knappe wondertjes hè.
Dinsdag 23.02
Vannacht heeft Ke-sera de Cocó’s Hijo maar 1 x gevoed: de bijvoedingen doen dus hun werk (om middernacht de laatste). Extra prettig is dat zij daardoor wat rust gaat krijgen, want zij blijft maar doorgaan met zorgen. Toen ik vanochtend klaar was met opruimen en schoonmaken ging het spul zitten en begón me toch een potje te nee: zingen mag je dat niet noemen > krijsen. En daar was mama Ke-sera de Cocó’s Hijo weer. Snap je wat ik bedoel. Vanavond krijgen de wondertjes voor het eerst rauwe pens > ben zo benieuwd naar de koppies. De grote honden genieten want die mogen alle bordjes en schoteltjes aflikken. En Hijo. Wat is hij brááf. Wat een héérlijk mannetje. Een hoogloopse (dekrijpe) Rubí die alsmaar met haar kontje om hem heen loopt te draaien en hij kijkt me aan en legt zuchtend zijn koppie weer neer wanneer ik “nee Mannetje, is niet voor jou” zeg. Dat doet hij dus alleen met zijn mama Cocó, dochter Ke-sera de Cocó’s Hijo en Rubí. Maar met Gala vorig jaar > Pavarotti was weer opgestaan. En ’s nachts of wanneer ik even weg moest, moesten er 3 gesloten deuren tussen zitten.
Woensdag 24.02
De pens gisteravond vonden ze maar vreemd smaken de 1ste 2 hapjes en toen omdat ’t nog tandeloze bakkies waren heb ik gelukkig al mijn vingers nog. Ze krijgen nu 2 x per dag, om en om, rood vlees en pens. Maar dan vanochtend we hebben tandjes! En allemaal hè, niet één uitgezonderd. Alle onderkaakjes zijn voorzien en van de meesten de kaak links boven. En dat in 1 dag, want gisteren waren het nog alleen maar harde randen. Ach árme Ke-sera de Cocó’s Hijo.
Donderdag 25.02.
Ach wat worden het lekkere kroelwondertjes. Zij (en ik niet minder) vinden het héérlijk om te kroelen, ze kunnen zo lekker in je hals wegkruipen. Vandaag hebben ze een ½ theelepeltje kalfsleverworst gekregen > mmm.
Vrijdag 26.02
Rubí heeft besloten dat één van de nestspeeltjes van haar is. Ik kan het terugleggen zo vaak ik wil > dat beertje is van haar. Ach, de wondertjes zullen het niet missen. Ik heb het idee dat Ke-sera de Cocó’s Hijo met het “afbouwen” van het zogen is begonnen. 3 van de wondertjes zijn niet zó gek op de pens, maar allemaal doen ze een (vinger) moord voor het rood vlees en de kalfsleverworst.
Zaterdag 27.02
Rubí is zó lief voor de wondertjes: ze blijft ze kussen en kroelen, desnoods door de tralies van de ren heen maar ’t liefst “in het echt”. En 2 zijn écht haar lievelingetjes.
Al het bezoek was compleet verrast zo groot als ze al zijn en hoe ver in hun ontwikkeling. Ze doen ’t ook erg goed: p..pen en pl.ssen gebeurt keurig op het karton en hun “slaaphok” blijft al helemaal schoon en droog. Ze blijven eten als wolven en vinden tot nu toe alles lekker, vandaag hebben 3 voor ’t eerst echt zélf uit de waterbak gedronken.
Zondag 28.02
Wat een dág. Vréselijk nat (fijn: met 5 langharige honden die er toch echt 4 x uit moeten), héél druk maar wel gezellig. De wondertjes zijn al echte hondjes, groeien als kool, lopen als een kievit, eten als dokwerkers en kunnen zó verrukkelijk kroelen >mmm.
Vandaag was er onder meer bezoek van mensen die een reutje van mijn mannetje Hijo hebben en van de baasjes van één van Rubí’s broertjes. Was erg leuk. En morgen gaan we weer ontwormen. Dit keer wel een “spuitconcert”.
