R-nest Rubí d.d. 29.11.2011

De laatste 4 weken en ietsje meer Roebeltjes-wondertjes

Een beetje laat dit verslag en omdat het een beetje als mosterd na de maaltijd komt ook meer summier dan te doen gebruikelijk. Maar soms is er onverwachte tegenwind waardoor iets niet eerder kan. Zo ook hier. Omdat zo opeens de berichtgeving stopte maakten velen zich dan ook al zorgen om ons, Geen zorgen: met ons allemaal was er niets aan de hand. Wij zijn van elkaar blijven genieten. De laatste 4 weken waren – dat ene daargelaten – zoals te doen gebruikelijk leuk, druk, interessant en leerzaam.

De Roebel-wondertjes zijn doorgegaan zich zeer voortvarend te ontwikkelen en hebben zich beslist een beetje “opgetrokken “ aan hun 3 weken oudere buurtjes de Cocódotjes-wondertjes. En nog geen 5 weken oud moesten ze het geweld van de jaarwisseling ondergaan – wat ze deden vlak voor de openslaande tuindeuren – maar niks aan de hand hoor: de helft bleef slapen en de andere helft keek geïnteresseerd omhoog in de lucht. Ook zij moesten niezen van de prikkeling en de stank van de kruitdampen. Zó grappig. Ze kregen hun tandjes, de karaktertjes kwamen steeds meer naar buiten en ze werden met de dag actiever en ondernemender. In het nest gedroegen ze zich zoals ik dat nu van Gosjes gewend ben, ze waren echter bijzonder “lief” en toonden stuk voor stuk een zachte milde aard. Eten deden ze vanaf dat ik met bijvoeren begon bijzonder goed. Drinken duurde best even, pas met 5½ week vond ik dat je echt kon zeggen “ze drinken water”. Tot dan hadden ze mams beslist nog nódig. Dit keer kwam de Chipper wat later dan bij de Cocódotjes-wondertjes waardoor we met onze buiten-activiteiten ook pas later konden beginnen, Maar … we hebben tot op de laatste dag alles gedaan wat ik altijd met onze wondertjes wil doen, waardoor ik ze goed voorbereid aan hun nieuwe baasjes en vrouwtje mee heb kunnen geven.

Ja, want ook hier kwam onherroepelijk het moment van afscheid nemen. Gelukkig was er ook hier voor ieder van de 6 wondertjes een lief gezin waar men veel van hem/haar wilde gaan houden en waar een warm bedje voor hem/haar klaarstond. In 3 dagen zagen we dan ook 5 wondertjes vertrekken.

Ja dat leest u goed: 5. Geen 6. Helaas haakte 1 familie op de valreep af. Dit dametje woont nu nog bij ons tot zich een zeer liefdevolle familie aandient. Zie hierover verder ons berichtje onder Nieuws. Racha betekent trouwens uitdaging; is dat niet toepasselijk.

Ook hier hebben de meesten er aan gedacht bij hun bezoek ook aandacht aan mijn andere honden te schenken door bv. iets lekkers voor ze mee te nemen (of voor mij) daarvoor mijn hartelijk dank. Dat ook aan hen gedacht werd deed me echt goed. Wij wensen onze wondertjes een fijn en gelukkig leven in hun nieuwe thuis en hopen regelmatig te worden geïnformeerd en foto’s te krijgen. Wanneer zij – en waarom zou dat niet het geval zijn: zij zijn immers zwaar erfelijk belast. – hun nieuwe baasjes en vrouwtjes maar half zo blij en gelukkig maken als ieder van mijn honden dat mij doet, dan zijn zij heel grote bofkonten. Alle goeds.