I-nest Ròsa Ke-sera d.d. 13.9.2013

‘t heeft niks te maken met onze wondertjes. Alhoewel: indirect wel natuurlijk want ze is wel hun bet-overgrootmoeder. En het is té bijzonder om niet te vermelden. Dus móet ik het verslag van deze week wel beginnen met een bericht over een laatste happening aan het eind van week 4.

Onze oude dame, onze “majesteit”: Cocó, de bet-overgrootmoeder van de huidige Cocódotjes-wondertjes, is de afgelopen weken absoluut niet bereid geweest om mee uit te gaan samen met de andere honden. Meestal deed ik apart met haar – wanneer ze dat aangaf – even een kort rondje, niet meer dan nodig om te doen wat ze doen moet. Deze donderdagavond echter had ze er zin in en hebben we om middernacht met zijn tweetjes een wandeling gemaakt van bijna een uur. Mijn ouwetje en ik. Daarna heeft ze geslapen “als een ròsa”. Is dat niet gewéldig. Ik kan van zoiets in ieder geval helemaal blij worden.

Maar goed, de vijfde week van deze Cocódotjes-wondertjes is ook al weer voorbij. En het was een drukke volle week kan ik vertellen. Los van het feit de ze groeien als kool en intussen al “helemaal hond” zijn, was het een week met veel buitenlands bezoek, telkens wat meer leefruimte voor de wondertjes, allemaal nieuwe soorten eten en noem maar op. Dat eten doen ze natuurlijk op de bij ons gebruikelijke manier (wat al her en der gekopiëerd wordt). en ze doen dat direct heel gedisciplineerd. Ze zijn dan ook zó knap.

Het spul speelt inmiddels intensief met speeltjes, loopt met zijn allen aan de duizendpoot of de krokodil te sjorren, probeert de werpkist uit te klimmen en ‘s nachts houden ze wedstrijdjes “wie ontsnapt het eerst en laat zich weer door het geboortevrouwtje vangen”. Ja boeven zijn het.

We mogen ons opnieuw gelukkig prijzen dat ook al deze Cocódotjes-wondertjes over een week of 3 naar heel fijne families gaan waar ze een hopelijk lang maar in ieder geval gelukkig leven zullen leiden. Iedereen is reuze enthousiast en de meesten hebben de complete “baby-uitzet” en alles wat er zoal bij komt kijken ook al in huis > nu moet alleen het wondertje nog komen. Geduld alstublieft: jullie tijd komt nog.

Tja en dan volgende week. Dát wordt pas een bijzondere week. Daarover dan meer. Wordt vervolgd.