I-nest Ròsa Ke-sera d.d. 13.9.2013

Wat gaat de tijd toch snel. En wat is er altijd veel te doen. De Cocódotjes-wondertjes van Ròsa Ke-sera zijn nu 7 weken oud en binnen een week vliegt de eerste uit. Wat bracht ons week 7.

Welnu: voor het eerst moesten er pups van ons worden geregistreerd. Doen we even zou je zeggen. Nou nee dus. Alles kon worden ingevuld maar aangekomen bij het deel om de betaling te regelen was er keer op keer een foutmelding. Omdat ik wel registratie-bevestigingen kreeg geloof ik het maar en we zien wel of het goed gegaan is wanneer ik ze weer moet afmelden.

Natuurlijk waren er ook deze week de gebruikelijke zaken als ontwormen, nagels knippen etc. Wat nieuw was, was dat bij de reutjes voor het eerst het pluimpje van het piemeltje is geknipt. De heren hadden er geen enkel probleem mee. Gezellige helpers blijven de wondertjes ook nog steeds.

Eindelijk was het zover en kwam de dierenarts: gezondheidscontrole en 1ste puppy-enting. Nou, de wondertjes waren súper > geen kik gaven ze, nee ze hebben lekker met de dierenarts geknuffeld. En de dierenarts verklaarde hen kerngezonde pups, zonder hartruis, geen navelbreukjes, mooie brede mondjes met sterke volledige gebitjes, goede en lange staartjes, heldere ogen en schone oortjes en billetjes. Wat wil een mens nog meer.. De volwassen honden gingen in één moeite mee en kunnen er ook weer een jaar tegen.

Nu dat de wondertjes zowel gechipt als ingeënt zijn mochten we beginnen de grote buitenwereld te verkennen. Ze hebben inmiddels al de nodige kilometers er op zitten, zijn naar het tuincentrum geweest waar ze volop zijn aangehaald en bewonderd en ook hebben ze aan lijntjes in de voortuin gezeten waar ze konden zien wat er zoal voorbij kwam: mensen, kinderen, honden, katten vogels alles was leuk.

Ook hebben ze voor de openslaande tuindeuren van de storm mogen genieten: de bladeren vlogen hen om de oren en ze hebben er heerlijk achteraan gejaagd. En ik mocht de troep weer opruimen. ’s Avonds gaan ze samen met mams en de andere honden lekker ons huis ontdekken en op hun mooie lange benen door de kamer racen.
En de mandjes van de anderen vinden ze zó lekker ruiken.

Al vanaf dat ze goed 6 weken waren eten ze hun brokjes ongeweekt. Echt knap van ze hoor.
De eigenaren van papa Tobi zijn ook nog een keer geweest en zijn en blijven enthousiast.
Het is maar dat jullie het weten onze Cocódotjes-wondertjes zijn “dop-zindelijk”.

Dit was het voor week 7, einde week 8 gaat het afscheid nemen beginnen. Daarover meer in ons volgende bericht.

Wordt vervolgd.