U-nest Rubí d.d. 14.01.2014

Er zijn nog 1 teefje en 1 reutjes voor wie we nog geen nieuwe familie hebben.  

6 Weken oud alweer. En hier en daar wordt er afgeteld naar het moment dat het nieuwe familielid mee mag. Ik ben zo blij dat iedereen zo naar de komst van een wondertje van onze Rubí uitziet.

Deze week hebben ze een nieuw huis gekregen: de werpkist is vervangen door een grote bench.

Gedurende de hele verbouwing – waar ze in de puppyren pal tegenover lagen – deden ze of er niets aan de hand was en of ze sliepen. Toen eenmaal alles opgebouwd en heringericht was en ze er weer bij mochten, moesten ze er niets van weten en gingen ze zo ver mogelijk er vandaan op een hoopje liggen slapen. Maar ja dan wint de nieuwsgierigheid het toch en uiteindelijk klommen ze allemaal in de bench en gingen daar heerlijk spelen. De grote mand in de puppyren met een lekker zacht bed er in vinden ze ook niet te versmaden.

Met mama Rubí mag iedereen best medelijden hebben. De wondertjes vinden “een goed glas aan de melkbar” nog zo lekker en zij geeft het ze nog zo graag, maar kan zich dan nog amper staande houden. Vind je het gek: zelf weegt ze amper 19 kg en die 7 drankorgels wegen samen al ruim 30 kg.

Deze week was ook de week van het weten welk hondje voor welke familie. Omdat er nog 2 zijn waar zich nog geen families voor hebben gemeld, is dat iets moeilijker. Maar we zijn er uit en iedereen is blij met de voor hen gemaakte keus en de motivatie daarvoor. Vanaf nu komt ieder dus op bezoek bij “zijn/haar” hondje.

Besos krijgt het nog moeilijk wanneer ze straks weg gaan/zijn.

En vandaag vandaag was het de dag van de dierenarts. Het hele spul moest een medische keuring ondergaan en ze kregen hun 1ste puppy-enting. Hoe deden ze het: zoals het wondertjes van ons betaamt > rustig en gelaten en ze gaven geen kik toen ze een prik kregen. Ook fijn om te weten: de mannen zijn “complete” mannen.

Wordt vervolgd.