U-nest Rubí d.d. 14.01.2014

Er zijn nog 1 teefje en 2 reutjes voor wie we nog geen nieuwe familie hebben.  

5 Weken zijn alweer voorbij. En onze wondertjes zijn niet meer alleen maar wondertjes, maar op zijn tijd ook monstertjes. Het zijn heerlijke knuffelkontjes en ze kunnen inmiddels heel leuk met van alles en nog wat spelen maar ze zijn ook begonnen elkaar te vertellen wie de belangrijkste is. Dat gaat grommend, blaffend, soms piepend en soms achter elkaar aan rennend. Liggen ze ‘s avonds lekker met mama Rubí en vooral Besos in de kamer te kroelen/spelen/ontdekken dan is er altijd één – en telkens dezelfde – die op eigen ontdekkingstocht gaat.

Begin van de week zijn we voorzichtig aan de – nog geweekte – brokjes begonnen maar dat weken was alleen maar nodig voor het broodnodige vocht want deze boeven kunnen met hun complete gebitjes uitstekend gewone ongeweekte brokjes eten. Nu ze goed water drinken is dat dan ook wat ze krijgen, naast natuurlijk de pens en de kaas en de etc etc etc. Alles vinden ze lekker, al keken ze me bij de de 1ste keer kwark aan met een blik van “doe volgende keer maar weer vlees”. De lekkerbekken. Eten ze de maaltijden uit eigen bakjes in de eettray, ‘s middags krijgen ze een ronde voerbak met allerlei lekkertjes > mogen ze zelf kiezen wat ze er van willen eten en hoeveel. Tja en de afwas moet natuurlijk ook worden gedaan.

Eindelijk doen ze ‘s morgens ook mee met de schoonmaak, maar daar worden ze wel erg moe van en ze vallen daarna gewoon op de etensbakjes in slaap.

Ieder moment verwacht ik het kaartje van de chipper met de aankondiging wanneer de wondertjes worden gechipt, dus ik moet de komende dagen beslissen welke familie welk wondertje het hunne mag gaan noemen > altijd weer een hele verantwoordelijkheid.

Dat is voor de komende week vanaf dan zullen ze ook moeten gaan wennen aan hun nieuwe naam. Nu heten ze “blue-bll/oude man/grijsaard/kroonprins/beertje/knapperd/roochien”, zal even wennen zijn: voor hen en voor mij.

Wordt vervolgd.