M-nest Ròsa Ke-sera d.d. 02.03.2015
Week 6
Ohhh wat worden ze al groot. Het zijn al echte hondjes. Ze groeien als kool, zijn steeds ondernemender, spelen, zijn ondeugend, bijten hun broertjes en zusjes met hun scherpe tandjes in hun oortjes en beentjes en zijn steeds langer wakker en actief. Mama Ròsa Ke-sera is opgehouden ze te zogen > maar goed ook. Ze eten en drinken zelf heel goed, dus mams is er vanaf nu om mee te spelen en te knuffelen. En de wondertjes die eten niet alleen heel goed zij eten ook heel netjes. En hun “familie” is niet te beroerd daarna de afwas te doen.
Alle aanstaande baasjes komen zo vaak ze kunnen en hebben inmiddels ook de eerste stappen gezet om te leren hun hondje te kammen en te verzorgen. De één doet dat beter dan de ander, de één vind het enger dan de ander, maar we moeten zeggen dat het bij niemand slecht ging > ze willen het ook graag goed doen. Heel lief is dat de meesten van hen ook aan de andere hondjes denken en hen verwennen > dat verdienen ze ook echt: gedurende de weken dat we pups hebben moeten zij echt een grote stap terug doen en bovendien gedragen ze zich gewéldig wanneer ze de één na de ander fungeren als “kam-model” etc. Mama Ròsa Ke-sera ziet er daarna weer picobello uit, zelfs met haar inmiddels dunnere en kortere vacht, prachtig blijft ze.
Tja, en deze week was de week waarin heel belangrijke beslissingen moesten worden genomen. Het was namelijk zo ver dat we de a.s. vrouwtjes en baasjes gingen vertellen welk hondje wij voor hen hadden uitgekozen > opnieuw mogen we zeggen dat er niemand was die onze keus niet wilde accepteren > alle wondertjes hebben nu definitief hun eigen families gevonden.
Toen dat geregeld was,kregen de 9 kleine wondertjes allemaal voor het eerst een zacht pensstaafje > mmm, dát is nog eens lekker. Natuurlijk werden de grote wondertjes niet over geslagen.
Deze week hebben ze niet alleen een keer een grotere puppy-ren gekregen, eind van de week kregen ze ook nog eens een andere behuizing. De werpkist ging er uit en werd vervangen door een heel grote zwarte bench > vonden ze dat eng? > deze wondertjes niet dus. Die gingen er gelijk in, maar slapen wilden ze toch weer doen “buitenshuis” in de mandjes.
Ik hoorde van de week op het journaal zeggen dat “een presidentskandidaat” “nog geen grote boodschap had” welnu hier 9 achter elkaar en telkens en telkens weer ook nog eens. Vandaar dat we de wondertjes proberen mee te laten helpen met het dweilen.
Ja en volgende week? Oh, dat wordt me een week. Het is tijd voor enkele officiële handelingen, kijken hoe ze dat weer ondergaan. En wij moeten héél goed opletten en zorgen dat dat alles goed gaat.