M-nest Ròsa Ke-sera d.d. 02.03.2015
Week 2
Het is haast niet te geloven maar al een kwart van onze tijd met de M-wondertjes zit er op. Wil er nog helemaal niet aan denken afscheid van ze te moeten nemen, het is veel te leuk zo met zijn allen.
Net als bij haar eerste nestje, vind Ròsa Ke-sera het heerlijk om af en toe naast de werpkist te gaan liggen, uit het zicht van haar kroost en dat is lekker koel aan haar buikje. Ròsa Ke-sera is een heel lieve mama en heel tolerant t.o.v. haar verdere hondenfamilie, of ze wel of niet bij haar wondertjes is: de anderen mogen gewoon komen buurten. Vooral dochterlief Besos kan wat dat betreft een potje bij haar breken.
De mand is nu uit de werpkist verdwenen want daar pasten moeder en kroost samen al nauwelijks meer in, nu liggen de wondertjes lekker verspreid door de werpkist of met zijn allen op een hoopje. De wondertjes groeien zó hard : met 10 dagen hadden ze allemaal hun geboortegewicht al meer dan verdubbeld, ook moesten met 11 dagen hun nageltjes echt worden geknipt en inmiddels kunnen ze allemaal op 4 wiebelige beentjes door de werpkist waggelen > zó leuk ze te zien kuieren, omvallen, weer op te staan en maar doorgaan.
Zoals vorig verslag al gemeld : deze week zijn we begonnen met het op bezoek laten komen van de a.s. baasjes en vrouwtjes. Het is altijd weer spannend om te zien hoe de eerste reacties zijn, maar die waren allemaal positief. Heb de meest leuke reacties en bewoordingen gekregen en gehoord, van “beschuit met muisjes” tot “ben vader geworden van een zoon”. We hebben met iedereen ook ruim de tijd genomen om weer wat verder te praten over wat hen binnenkort te wachten staat en wat we samen nog allemaal gaan doen.
Voor zondagavond hebben we voor de wondertjes ook weer wat leuks in petto > daarover volgende week meer.