È-nest Ròsa Ke-sera d.d. 11.07.2016

Op de laatste dagen van week 8 – de zaterdag en de zondag – begon de uittocht en gingen 2 dames en 2 heren met hun nieuwe families mee naar hun nieuwe thuis.

Zowel een vreugdevol als verdrietig moment, maar oh zo nodig. En je merkt het direct, het verschil tussen 7 en 3 krijsende mini-monstertjes. Zelfs al waren het de 3 drukste die langer bleven. De beide mannetjes i.v.m. vakantie en het dametje omdat zich voor haar nog niet de juiste familie had gemeld.

Begin van deze negende week moest toch het gewone leven langzaam weer worden opgepakt en dus kwam ook de reparateur van de recent beschadigde parketvloer > dat vond het drietal wel interessant. En bang… waarvoor… Zelfs de stank van het materiaal deerde ze niet.

Met alle 3 zijn we in de negende week nog naar onze dierenarts geweest voor de tweede puppy-vaccinatie en -controle. En om het extra spannend te maken: de rest van de hondenfamilie was ook toe aan hun jaarlijkse vaccinatie en controle, dus dan maar allemaal tegelijk dan > verliep allemaal prima, de hele praktijk was gevuld met diverse generaties Cocódotjes + Rubí.

In de loop van de negende week veel belangstelling voor ons dametje maarvoor ons net niet de juiste ‘komt tijd komt raad’ zeggen wij altijd en dat was ook ditmaal het geval, want opeens was daar de juiste familie die haar natuurlijk niet zo maar en/of direct meekreeg. Nee, eerst een paar keer komen en alles goed en indringend doorspreken en ze goed voorbereiden op.

Maar eerst was het eind van deze negende week tijd voor het mannetje met het bruine bandje om met zijn nieuwe familie te vertrekken. Toen waren er nog maar 2.

Toen hij was vertrokken, mochten de beide anderen ‘s avonds voor het slapen gaan even een poosje samen met halfzusje Besos bij mij op de bank slapen. Ach, een beetje verwennen hoort er bij, of niet. Besos vond alles goed, zolang ze maar niet gingen kijken of zij ook een melkfabriek onder haar buikje had.

Dus de tiende week gingen we in met 2 pups: het reutje met het blauwe bandje die de hele week nog bij ons zou zijn i.v.m. vakantie van zijn komende baasjes en het dametje met het rode bandje die midden van de week met haar nieuwe familie mee naar huis mocht. Met deze twee zijn we maar langzaam begonnen een een riempje de buitenwereld te verkennen en te proberen een start te maken met zindelijk worden. Ze hadden het gewoon nodig hun wereld te verruimen. Je hebt dan wel een bekijks hoor, met twee zulke prachtige poppetjes.

En dan is zo maar het moment daar dat alle È-wondertjes zijn vertrokken. Dat alles weer schoongemaakt en opgeruimd zodat ons huis weer “ons huis” mag worden. Wij wensen alle nieuwe baasjes van onze wondertjes heel veel plezier en geluk met de È-wondertjes van onze Ròsa Ke-sera Van Hoefflaecken’s Cocó. Nestje 3 van de vijfde generatie Cocódotjes.

We zien elkaar binnenkort weer. Tot dan.